مقدمه و هدف: بعد از اعتیاد و کودک آزاری، خشونت های خانگی، سومین آسیب اجتماعی در ایران محسوب می شود. عقاید و نگرش زنان نسبت به خشونت خانگی می تواند باعث نشان دادن عکس العمل مناسب در موقعیت های بحرانی شود. با وجود اهمیت و ضرورت پرداختن به مساله خشونت خانگی، نتایج حاصل از مرور متون حاکی از این است که ابزار استانداردی در رابطه با خشونت خانگی علیه زنان طراحی نشده است. این پژوهش با هدف طراحی و تعیین روانسنجی پرسشنامه نحوه خشونت خانگی در زنان انجام شده است. روش کار: در این پژوهش روش شناسی، پس از مروری بر مطالعات و متون موجود، عبارات اولیه پرسشنامه طراحی شده و سپس روایی و پایایی پرسشنامه با روش های مختلف تعیین شد. برای تعیین روایی پرسشنامه از روش های روایی صوری، روایی محتوا (روایی محتوی کیفی، نسبت و شاخص روایی محتوا) و روایی سازه (تحلیل عاملی اکتشافی) استفاده شد. پایایی پرسشنامه با روش های بررسی همسانی درونی و اجرای آزمون مجدد از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی درون طبقه ای محاسبه شد. یافته ها: پس از بررسی متون، پرسشنامه ای با 32 عبارت طراحی شد. نتایج آزمون های روان سنجی نشان داد که پرسشنامه از روایی صوری و محتوی برخوردار است (۹۵/۰ ,CVR=۹۷/۰ CVI=). نتایج تحلیل عاملی اکتشافی، که در مجموع 34/69 درصد از واریانس داده ها را تبیین کردند. پایایی پرسشنامه با ضریب آلفای کرونباخ 82/0 و ضریب پایایی با روش بازآزمایی 81/0 بدست آمد. نتیجه گیری: روایی و پایایی پرسشنامه ۳۲ عبارتی نحوه خشونت خانگی در زنان تایید شد. این ابزار می تواند برای سنجش خشونت خانگی در زنان در مطالعات دیگر مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله