هدف پژوهش حاضر بررسی مدل ساختاری رابطه بین راهبردهای مقابله با استرس، پریشانی روانشناختی، سازگاری روانشناختی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان سینه بود. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی (معادلات ساختاری) بود. جامعه آماری شامل بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌کننده به درمانگاه‌های تخصصی سرطان شهر تهران بین ماه‌های مهر تا آذر سال 1398 بود. نمونه پژوهش شامل تعداد 250 نفر از بیماران مبتلا به سرطان پستان بود که با روش نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب شدند. داده‌های پژوهش حاضر از طریق پرسشنامه پاسخ‌های مقابله با استرس (CRI)، مقیاس کیفیت زندگی، پرسشنامه پریشانی روانشناختی ((DASS و پرسشنامه سازگاری روانشناختی بدست آمده است. ضریب همبستگی، ماتریس همبستگی پیرسون و مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده شد. همچنین کلیه محاسبات آماری با استفاده از نرم‌افزار Lisrel 8.80 و SPSS.22 انجام گرفت. نتایج نشان داد مسیر مستقیم مدل از راهبردهای مقابله با استرس به کیفیت زندگی (29/0= β؛01/0‌P)، پریشانی روان‌شناختی به کیفیت زندگی (42/0-= β؛01/0‌P)، سازگاری روان شناختی به کیفیت زندگی (37/0 = β؛01/0‌P) معنی‌دار شده است. می‌توان نتیجه گرفت رابطه بین راهبردهای مقابله با استرس، پریشانی روانشناختی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان سینه از برازش برخوردار است. پرونده مقاله