این پژوهش با هدف ارائه مدلی جهت ارتقای بهره‌وری منابع انسانی بر اساس یادگیری سازمانی و سرمایه فرهنگی کارکنان سازمان آموزش و پرورش استان تهران اجرا شده است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی ـ کاربردی با رویکرد همبستگی است که به روش پیمایشی در بین کلیه کارکنان سازمان آموزش و پرورش استان تهران به‌عنوان جامعه آماری در سال تحصیلی 93-1394 اجرا شده است؛ بدین منظور که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای 202 نفر به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه بهره‌وری منابع انسانی مدل هرسی و گلداسمیت (1980)، پرسشنامه یادگیری سازمانی کریس آرجریس (1999) و پرسشنامه سرمایه فرهنگی آلیس سالیوان (2001) استفاده گردید است و داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون رگرسیون چند متغیره خطی و تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌اند. یافته های پژوهش نشان می‌دهد که بین یادگیری سازمانی و سرمایه فرهنگی با بهره‌وری رابطه معناداری وجود دارد و 52 درصد از تغییرات متغیر وابسته بهره‌وری توسط ابعاد یادگیری سازمانی و 31 درصد توسط ابعاد سرمایه فرهنگی تبیین می‌شود. پرونده مقاله