این پژوهش به بررسی ماهیت تجربه زیسته مدیران در آموزش و پرورش ایران می پردازد. این تحقیق در زمره تحقیقات کیفی است که با شیوه پدیدار شناختی از نوع تجربه زیسته صورت پذیرفته است. روش گردآوری اطلاعات به صورت مصاحبه نیمه ساختار یافته بوده که هر مصاحبه بین 30 تا 45 دقیقه به طول انجامیده است. در این پژوهش از روش نمونه گیری غیر احتمالی و هدفمند به روش گلوله برفی و قاعده اشباع استفاده شد لذا با تعداد 8 نفر از مدیران مدارس مصاحبه صورت پذیرفت و اشباع داده ها حاصل شد . این پژوهش به بررسی روایت های تعدادی از مدیران آموزش و پرورش و تجربه زیسته آنان در طول دوران مدیریتشان پرداخته است. پژوهش مورد نظر روایی است و به انگاره تحقیقات کیفی و تفسیر گرایانه تعلق دارد. منبع داده‌های این پژوهش از تجربه زیسته ی مدیران با سابقه در طول مدیریت آنان در آموزش و پرورش به دست آمد. در واقع نتایج نشان داد که مدیران آموزش و پرورش با داشتن توان مدیریتی بالا، اشراف کامل نسبت به وجوه ممیزه دانش آموزان استثنایی در مقایسه با دانش آموزان مدارس عادی، پروراندان برخی صفات در خود به عنوان ضرورت های فردی، قدرت به کارگیری تجارب خود در دوران مدیریتی می توانند مدیران توانمند و لایقی برای آموزش و پرورش تلقی شوند. پرونده مقاله