هدف از انجام این پژوهش، پیش بینی قلدری بر اساس سبک فرزندپروری ادراک شده با میانجی گری خودپنداره در دانش آموزان است. مطالعه حاضر توصیفی و از نوع همبستگی و روش مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری دانش آموزان مقطع دوم متوسطه مشغول به تحصیل در شهر تهران در سال تحصیلی 1397-98 بود. تعداد افراد نمونه جمعاً 290 دانش آموز بود که با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه فرزند پروری ادراک شده گرولینک(1997)، پرسشنامه خودپنداره راجرز (1977) و مقیاس قلدری ایلی نویز (2001) بودند. برای تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد.نتایج آزمون آماری نشان داد شاخص های برازش مدل پژوهش در وضعیت مطلوبی قرار داشت. همچنین متغیر فرزندپروری ارداک شده بر قلدری هم اثر مستقیم و هم اثر غیرمستقیم ( به واسطه ی خودپنداره) داشت (p<0.05). همچنین خودپنداره بر قلدری به صورت مستقیم اثر می گذارد (p<0.05). نتایج پژوهش حاضر لزوم توجه به سبک فرزندپروری ادراک شده به عنوان متغیر خانوادگی در پیش بینی رفتارهای قلدری در دانش آموزان را در سطح مدارس کشور مورد تایید قرار داد. پرونده مقاله