مقدمه: افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی دچار نقایصی در انعطاف‌پذیری شناختی، نظریه ذهن و هوش هیجانی هستند. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی هوش هیجانی در تبیین روابط علی بین نظریه ذهن و انعطاف‌‌پذیری شناختی با رگه‌های اختلال شخصیت مرزی در نوجوانان انجام شد. روش: پژوهش حاضر به روش همبستگی و با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه نوجوانان مشغول به تحصیل در مدارس منطقه ۵ آموزش و پرورش تهران در سال 1399-1398 تشکیل می‌دادند. 352 نفر نمونه به روش نمونه‎گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان طی یک جلسه و به‌صورت انفرادی به پرسشنامه‌ شخصیت مرزی (لایسنرینگ، 1999)، آزمون ذهن‌خوانی از روی تصاویر چشم (بارن کوهن و همکاران، 2005)، انعطاف‌پذیری شناختی (دنیس و وندروال، 2010) و پرسشنامه هوش هیجانی (برادبری و گریوز، 2005) پاسخ دادند. یافته‌ها: نتایج نشان داد ضریب مسیر کل بین نظریه ذهن (01/0> P،210/0-=β) و انعطاف‌‌پذیری شناختی (01/0> P،219/0-=β) با رگه‌های اختلال شخصیت مرزی منفی و در سطح 01/0 معنادار بود. ضریب مسیر بین هوش هیجانی و رگه‌های اختلال شخصیت مرزی منفی و در سطح 01/0 معنادار بود (01/0> P،322/0-=β). ضریب مسیر غیر مستقیم بین نظریه ذهن (01/0> P ،113/0-=β) و انعطاف‌‌پذیری شناختی(01/0> P ،109/0-=β) با رگه‌های اختلال شخصیت مرزی منفی و در سطح 01/0 معنادار بود. بنابراین هوش هیجانی رابطه بین نظریه ذهن و انعطاف‌‌پذیری شناختی با رگه‌های اختلال شخصیت مرزی را به صورت منفی و معنادار میانجیگری می‌کند. نتیجه‌گیری: عوامل شناختی و هیجانی می‌توانند رگه‌های اختلال شخصیت مرزی در نوجوانان را پیش‌بینی کنند. پرونده مقاله