به منظور بررسی محلول‌پاشی غلظت‌های مختلف کود کامل آگروتین بر صفات کمی و کیفی ارقام برنج آزمایشی به صورت اسپلیت‌پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار، در سال زراعی 96-95 در روستای چم دیوان شهرستان ویسیان اجرا گردید. عامل‌های مورد آزمایش شامل محلول‌پاشی غلظت‌های مختلف کود اگروتین در چهار غلظت شامل (شاهد، 5/0، 1 و 5/1) و چهار رقم برنج شامل (فجر، کشوری، شیرودی و دمسیاه محلی) بودند. نتایج آزمایش نشان داد بیشترین ارتفاع بوته و عملکرد دانه در رقم دمسیاه محلی و بیشترین وزن هزار دانه در رقم شیرودی دیده شد بیشترین ارتفاع بوته، تعداد گره و عملکرد دانه در محلول‌پاشی کود اگروتین با غلظت 5/1 درصد و بیشترین وزن هزار دانه در محلول‌پاشی با غلظت 1 درصد دیده شد بیشترین عملکرد بیولوژیک در اثر متقابل محلول‌پاشی کود کامل آگروتین با غلظت 5/1 در رقم دمسیاه محلی مشاهده گردید در کل نتایج حاکی از تاثیر بیشتر غلظت‌های بالاتر کود آگروتین در افزایش عملکرد کمی و کیفی ارقام برنج بود. پرونده مقاله

به منظور ارزیابی اثر کودهای زیستی میکوریزا و ازتوباکتر بر مراحل فنولوژی و عملکرد دانه ژنوتیپ های لوبیا قرمز، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 1395 در منطقه بیران شهر لرستان اجرا شد. تیمارها شامل تلقیح با میکوریزا آربسکولار گونه های (Glomus etunicatum, G. Intraradices, G. mossea) در دو سطح (تلقیح و بدون تلقیح) ، مایه زنی با (Azotobacter chroococcum Strain 15) در دو سطح (مایه زنی و عدم مایه زنی) و ژنوتیپ های لوبیا قرمز شامل (توده بیران شهر، ارقام اختر و گلی) بودند. نتایج نشان داد که اثر ازتوباکتر بر روز تا پر شدن دانه ها، اثر دوگانه میکوریزا×ژنوتیپ بر روز تا تشکیل غلاف و روز تا رسیدگی فیزیولوژیکی و اثر سه گانه ازتوباکتر×میکوریزا×ژنوتیپ بر عملکرد دانه از نظر آماری مثبت و معنی دار گردید. بیشترین عملکرد دانه (90/2981 کیلوگرم در هکتار) از اثر توأم مایه زنی ازتوباکتر×تلقیح میکوریزا×رقم گلی با فرم بوته رونده و رشد نامحدود به دست آمد. همچنین بیشترین درصد وابستگی و پاسخ میکوریزایی به ترتیب (49/13 و 59/15%) در تیمار مایه زنی ازتوباکتر در تلقیح میکوریزا در رقم گلی و کمترین وابستگی و پاسخ میکوریزایی به ترتیب (43/3 و 56/3%) در تیمار مایه زنی ازتوباکتر در تلقیح میکوریزا در رقم اختر به دست آمد. نتایج نشان داد که همزیستی میکوریزایی یا به عبارتی وابستگی میکوریزایی این امکان را برای گیاهان میزبان فراهم می سازد تا با توسعه ریشه ها به سطح بیشتری از خاک دسترسی پیداکرده و با گسترش سطح جذب شبکه های هیفی ریشه، جذب آب و عناصر غذایی را بهبود بخشیده و درنهایت سبب افزایش رشد و عملکرد گیاهان میکوریزایی گردد. پرونده مقاله