پژوهش حاضر با هدف شناسایی مدل موانع مشارکت سالمندان در ورزش در قالب یک مدل انجام گرفته است. روش تحقیق از نوع آمیخته می‌باشد که در بخش کیفی از 17 نفر از اساتید و خبرگان حوزه ورزش سالمندی به صورت هدفمند نظرخواهی شد و 8 عامل به عنوان مدل موانع مشارکت سالمندان در ورزش شناسایی گردید که شامل موانع ویژگی‌های فردی و شخصیتی، فرهنگی و اجتماعی، محیطی، امکانات، اطلاع‌رسانی، وضعیت سلامت، مالی و اقتصادی و مانع ساختاری بودند. در بخش کمی نیز، 324 نفر از سالمندان به روش نمونه‌گیری در دسترس، از طریق پرسشنامه حضوری و آنلاین به پرسشنامه پژوهش پاسخ دادند. روایی پرسشنامه با استفاده از نظر اساتید مدیریت ورزشی و خبرگان بررسی و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ 93/0 محاسبه شد. آزمون تحلیل عاملی اکتشافی نیز پرسشنامه محقق ساخته پژوهش حاضر را تایید نمود. آزمون تحلیل معادلات ساختاری الگوی پیشنهادی پژوهش نشان داد که، تمامی عوامل شناسایی شده در این پژوهش اثر معناداری بر کاهش مشارکت سالمندان در ورزش می گذارند که در این میان اثر موانع فرهنگی و اجتماعی با 34 درصد بیشترین میزان را داشت. با توجه به بالارفتن جمعیت سالمندی در کشور و حساس بودن این قشر از جامعه، به مسئولان و مدیران کشور پیشنهاد می‌گردد بر اساس اولویت‌های شناسایی شده در این پژوهش، موانع حضور سالمندان در ورزش را مرتفع نمایند تا سبک زندگی فعال‌تری را در ادامه زندگی خود داشته باشند.