بزه دیدگی دانش آموزان یکی از مسائل مهم جامعه ایران است. هدف پژوهش حاضر بررسی بزه دیدگی دانش آموزان در ایام شیوع ویروس کووید-19 و عوامل اجتماعی و اقتصادی موثر بر آن درکلان شهر اهواز است. پژوهش حاضر از نوع پیمایشی و با کمک تحلیل معادلات ساختاری و رگرسیون چند گانه از طریق نرم افزار های pls-smart3 و spss25 انجام گرفته است. با استفاده از ابزار پرسشنامه، داده های لازم از طریق 384 نفر دانش آموز در نواحی 4 گانه آموزش و پرورش کلان شهر اهواز به روش خوشه بندی چند مرحله ای جمع آوری گردید. تمام ابعاد متغیر اجتماعی (اعتماد، همسالان، بعد خانوار، خشونت و طلاق عاطفی) در سطح 05/0 دارای رابطه معنی دار و مثبت با متغیر وابسته بزه دیده گی است. متعیرهایی جمعیت شناختی (سن، جنس، رشته تحصیلی و نوع مدرسه) با متغیر بزه دیده گی در همین سطح دارای ارتباط معنی دار هستند. ولی ارتباط ابعاد مربوط به متغیر اقتصادی (شغل، تحصیلات و درآمد) بر متغیر بزه دیده گی تایید نشد. خروجی مدل و ضرایب رگرسیون استاندارد شده نشانگر میزان تاثیر متغیر عوامل اجتماعی(997/0)، عوامل جمعیت شناختی(003/0) بر متغیر بزه دیده گی است. همچنین مقدار ضریب تعیین (006/0-)، بیان کننده عدم تبیین واریانس عوامل اقتصادی بر متغیر بزه دیدگی دانش آموزاناست. تفاوت مقادیر پیش بینی از واقعیت در هر سه متغیر اجتماعی، اقتصادی و بزه دیدگی مطابق دستور العمل Q2-PREDICT مناسب ارزیابی گردید. پرونده مقاله