مرگ و میر سرطان پستان عمدتاً به دلیل بیماری متاستاتیک است که توسط سلول های بنیادی سرطانی ایجاد می شود. نوکلئوستمین یک پروتئین هستکی متصل شونده به GTP است که در سلول های بنیادی طبیعی و تومورها بیان بالایی دارد و تصور می شود نقش مهمی در پاتوژنز و متاستاز سرطان پستان داشته باشد. این مطالعه به بررسی میزان بیان این ژن به صورت مقایسه ای بین سلول های توموری اولیه و متاستاتیک در شرایط کشت دو بعدی و سه بعدی می پردازد. در این مطالعه پس از ایجاد مدل موشی سرطان پستان با استفاده از رده سلولی 4T1، سلول‌های سرطانی اولیه پستان و سلول‌های توموری متاستاتیک مغزی و ریوی، جدا و در محیط کشت دو بعدی و سه بعدی تکثیر شدند. با استفاده از واکنش ریال تایم پی سی آر، تجزیه و تحلیل میزان بیان ژن نوکلئوستمین به صورت مقایسه ای بین این دو محیط کشت انجام شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که ژن نوکلئوستمین در چرخه متاستازی در محیط کشت دوبعدی، به ترتیب 6 و 23 برابر در بافت توموری متاستاتیک ریوی و مغزی نسبت به سلول های توموری اولیه، افزایش بیان دارد. در محیط کشت سه بعدی که به منظور غنی سازی سلول های بنیادی سرطانی انجام شد، میزان بیان ژن نوکلئوستمین در سلول¬های توموری اولیه و سلول های متاستاتیک مغزی و ریوی نسبت به محیط کشت دو بعدی در هر سه گروه سلولی، به طور معنی داری کاهش بیان نشان داد. این یافته‌ها اطلاعات جدیدی در مورد بیان ژن نوکلئوستمین در آبشار متاستاتیک سرطان پستان و محیط کشت سه بعدی، ارائه نمود که جای بحث و بررسی بیشتر دارد. در این راستا می توان با تجزیه و تحلیل خواص مولکولی سلول های تومور متاستاتیک در طراحی استراتژی¬های درمانی هدفمند در مبارزه با متاستاز سرطان پستان بهره برد. پرونده مقاله

به طور کلی بیضه در دوزیستان دم دار (Urodela) خانواده غول سمندرهای آسیایی (Hynobiidae)، استوانه‌ای است و بیضه در لوبول هایی سازمان دهی شده است که طی بلوغ در سرتا سر محور پشتی- دمی رشد می‌یابند، در حالیکه بیضه دوزیستان بدون دم (Anura) در توبول ها سازمان دهی می شود. اسپرماتوژنز نیز در کیست هایی انجام می شود که سلول های سرتولی آنها را ساخته اند به طوری که سلول های زایشی را احاطه می کند که در یک مرحله‌ی زمانی از تکامل قرار دارند. به هر حال در بسیاری از این گونه ها مراحل پیشرفت سلول زایشی بسیار طولانی بوده و گاه یک سال به طول می انجامد. به واسطه خصوصیات مذکور، بررسی مراحل پیشرفت سلول زایشی در دوزیستان در مقایسه با مدل های حیوانی پستاندار بینش بسیاری به ما می دهد. مطالعه حاضر به منظور تشخیص و توصیف جنبه‌های ریخت شناسی بیضه و خصوصیات کلی لوله‌های اسپرم ساز در پاراداکتیلودون هاست. بدین منظور تعداد 16 نمونه نر از سمندر کوهستانی ایرانی یا غاری گرگان با نام علمیParadactylodon gorganesis از تنها زیستگاه آن در غار شیر آباد در 60 کیلومتری شرق گرگان در شرق سلسله جبال البرز در استان گلستان ایران جمع آوری شد. پس از تشریح و خارج نمودن بیضه ها، بررسی های میکروسکوپی از روش های رایج بافت شناسی و رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین انجام شد. از نظر آناتومی بیضه‌های فعال به طور میانگین 76/32 میلی متر طول و 77/4 میلی متر عرض داشته و به شکل استوانه‌ای و به رنگ سفید شیری بودند. در بررسی های میکروسکوپی مشاهده شد که بیضه این گونه از نوع لوبوله کامل بوده، اسپرماتوژنز الگوی کیستی دارد و هر کیست شامل سلول هایی در یک مرحله از تمایز است که مشخصه همه ی دوزیستان است. در بافت زایشی، اسپرماتوسیت اولیه بزرگترین سلول های اسپرم ساز هستند. هر گروه از سلول ها، با سلول های سرتولی تشکیل یک اسپرماتوسیست یا کیست اسپرم ساز را می دهد که پس از تمایز بر حسب ریخت شناسی کیست ها و سلول ها قابل تشخیص اند. پرونده مقاله