توسعه بازار سرمایه موتور محرکی برای فعالیت‌‌های اقتصادی و بهبود فضای اشتغال در جوامع به‌شمار می‌رود. در این راستا، هدف از این پژوهش بررسی ارتباط میان بیکاری و بازار سرمایه (شاخص قیمت سهام) در ایران با استفاده از رویکرد خودرگرسیونی با وقفه‌های توزیعی (ARDL) و داده‌های فصلی مربوط به دوره زمانی 1398-1379 است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل هم‌انباشتگی نشان می‌دهند رابطه منفی و معناداری میان بیکاری و شاخص قیمت سهام برقرار است؛ به طوریکه با افزایش شاخص قیمت سهام بیکاری کاهش می‌یابد. از طرف دیگر نتایج بدست آمده نشان می‌دهند افزایش نرخ ارز و افزایش نرخ تورم موجب کاهش نرخ بیکاری می‌شوند در حالیکه با افزایش تولید ناخالص داخلی سرانه نرخ بیکاری افزایش می‌یابد. علاوه بر این نتایج حاصل از آزمون علیت مبتنی بر مدل تصحیح خطا نشان می‌دهند شاخص قیمت سهام علیت نرخ بیکاری در کوتاه‌مدت است. یافته‌های این پژوهش دلالت‌های سیاستی مهمی برای توسعه بازار سرمایه (بهبود شاخص قیمت سهام)‌ با هدف کاهش نرخ بیکاری دارند. پرونده مقاله