این پژوهش با هدف تعیین تفاوت بین تنظیم هیجانی و خودکارآمدی در کودکان کار و عادی انجام شد. پژوهش توصیفی و از نوع علی و مقایسه‌ای بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی کودکان کار با دامنۀ سنی 18-12 سال شهر تهران-منطقه 16 واقع درمحله شوش در سال 99-1398 بود. با روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 100 کودک (50 کودک کار و 50 کودک عادی) انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامۀ تنظیم هیجان (گروس و جان، 2003) و پرسشنامۀ خودکارآمدی کودک (موریس، 2002) بود. داده‌ها با کمک روش‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و واریانس یکراهه تحلیل شد. نرم‌افزار آماری برای تحلیل داده‌ها SPSS نسخۀ 26 بود. سطح معناداری 05/0 درنظر گرفته شد. نتایج نشان داد که کودکان کار در مقایسه با کودکان عادی در تنظیم هیجان و ابعاد آن (بازداری هیجانی و ارزیابی مجدد شناختی) نمرۀ پایین‌تری داشته‌اند و تفاوت بین دو گروه معنادار بوده است (05/0>P). همچنین، نتایج نشان داد که کودکان کار در مقایسه با کودکان عادی در خودکارآمدی و ابعاد آن (تحصیلی، اجتماعی و عاطفی) نمرۀ پایین‌تری داشته‌اند (05/0>P). پرونده مقاله