در وضعیت کنونی ضرورت وجود آموزشی اساسی در مورد انسان بیشتر احساس می‌شود. گویا علم و تکنولوژی از آگاهی مورد نیاز انسان پیشی گرفته و به همین خاطر عمر انسان اکنون با رشد تکنولوژی چند برابر شده است در حالی که آگاهی از خود ضعیف است و تا زمانی که این آگاهی در او شکل نگیرد روز به روز به نوعی از خودش دور می‌افتد و این احساس بیگانگی سلامتی او را تهدید می‌کند، لذا هدف پژوهشی حاضر تعیین اثربخشی آموزش خودشناسی بر خودشناسی در شبکه اجتماعی تلگرام بود. روش تحقیق به صورت شبه آزمایشی به صورت پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. 30 نفر نمونه به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند که در گروه آزمایش به مدت چهار ماه آموزش خودشناسی انجام گرفت و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. ابزار مورد سنجش در این تحقیق مقیاس خودشناسی (ISKS) بود که با آزمون مانکوا نتایج حاصله حاکی از این بود که آموزش خودشناسی بر خودشناسی و سلامت روان در دو گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت معناداری داشتند و نهایتاً آموزش خودشناسی بر سلامتی به طور معناداری مؤثر است. ضمن اینکه آموزش خودشناسی بر تک تک مؤلفه‌های خودشناسی و مؤلفه‌های سلامت روان به طور معناداری تأثیر داشت. پرونده مقاله

این پژوهش با هدف سلامتی خانواده و کاهش تعارضات زناشویی به بررسی مدل پیش بینی تعارضات زناشویی بر اساس خودشناسی، عشق با میانجیگری هوش هیجانی پرداخت که بوسیله نمونه گیری خوشه ای به صورت تصادفی از مراجعین زوج مراکز مشاوره شهر تهران، 248نفر نمونه (115 زن و 133 مرد) انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده برای جمع آوری اطلاعات پرسشنامه تعارضات زناشویی ثنایی و همکارن (1396)، پرسشنامه خودشناسی قربانی و همکاران (2008)، پرسشنامه عشق استرنبرگ (1986)، پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا شرینگ (منصوری، 1380) بودند. داده‌های پیمایش پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار SMART.PLS و از طریق مدل سازی معادلات ساختاری به شکل بدون خرده مقیاس تجزیه- تحلیل شدند. یافته ها حاکی از آنست که متغیرهای خودشناسی، عشق توانستند واریانس هوش هیجانی را با مقدار 2/47 درصد توجیه کنند و این دو متغیر همراه متغیر میانجی توانستند واریانس تعارضات زناشویی را با مقدار 2/68 درصد پیش بینی کنند، همچنین نقش میانجی گری هوش هیجانی در هر دو مسیرمعنی دار بود. نتایج نشان داد که مدل پیش بینی تعارضات زناشویی بر اساس خودشناسی، عشق با میانجیگری هوش هیجانی دارای برازش مطلوب است. با توجه به نتایج این مطالعه تدوین یک پروتکل آموزشی – درمانی دقیق برای زوجین با هدف کاهش تعارضات زناشویی و افزایش سلامت جامعه پیشنهاد می شود. پرونده مقاله