سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از عوامل مهم در ایجاد عفونت های بیمارستانی و جامعه به شمار می رود. امروزه مقاومت به آنتی بیوتیک ها به دلیل مصرف بیش از حد در حال افزایش می باشد و این مساله موجب نگرانی در سرتاسر جهان شده است. مطالعه حاضر با هدف ردیابی ژن های کدکننده مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از عفونت های بالینی در انسان و تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی این باکتری انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی- توصیفی 100 سویه استافیلوکوکوس اورئوس کوآگولاز مثبت از بیماران مبتلا به عفونت های ادراری و زخم در بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه در سال 1391 جمع آوری گردید. این سویه ها با استفاده از روش های استاندارد آزمایشگاهی و کشت در محیط اختصاصی انتخاب شدند. به منظور ارزیابی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه ها، از روش انتشار دیسک استفاده گردید. همچنین حضور پنج ژن کد کننده مقاومت آنتی بیوتیکی شامل mecA،aacA-D، tet K ، tetM، msrA و ermA در سویه های مورد مطالعه با روش multiplex-PCR مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: ارزیابی فنوتیپی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس نشان داد که بیشترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین (90%)، تتراسایکلین (76%)، متی سیلین (64%) و آمپی سیلین (55%) و کمترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های نیتروفورانتوئین (8%) و ونکومایسین (14%) وجود دارد. بررسی مولکولی نشان دهنده حضور 89 درصدی ژن tetM در سویه ها بود. به دنبال آن بیشترین فراوانی مربوط به حضور ژن های mecA (58%)، ermA (40%)، msrA (36%)، aacA-D (24% و ( tetK (13% بودند. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق مقاومت بالای آنتی بیوتیکی را در سویه های بیمارستانی استافیلوکوکوس اورئوس نشان می دهد. بنابراین به منظور جلوگیری از افزایش مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های رایج باید از تجویز بدون نسخه و استفاده غیر ضروری از آنتی بیوتیک های در دسترس اجتناب نمود. پرونده مقاله