پدیده فرسودگی شغلی نشان دهنده کاهش قدرت سازگاری فرد با عوامل تنش زای محیط کار است. پژوهش حاضر با هدف تبیین فرسودگی شغلی و ارتباط آن با ابعاد پنجگانه شخصیت و سرسختی روانشناسی کارکنان بیمارستان انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و به لحاظ هدف کاربردی می باشد. جامعۀ آماری این پژوهش را همه کارکنان بیمارستان های استان گیلان تشکیل می دهد و از این بین تعداد 185 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های فرسودگی شغلی گلدارد ، مقیاس سرسختی روانشناختی کیامرثی و همکاران و مدل پنج عاملی شخصیت کاستا و مک کری استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزارspss و آزمونهای رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین فرسودگی شغلی و دو بعد شخصیتی روان رنجوری (0/01p<، 0/406r=) و سازگاری(0/05p<، 0/264r=) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین همبستگی معناداری بین فرسودگی شغلی و سرسختی روانشناختی(0/05p<، 0/081r=) وجود ندارد و سرسختی روانشناختی با روان رنجوری و برون گرایی رابطه معناداری دارد. بنابراین اگر بیمارستانها از ارزشیابی شخصیت به عنوان بخشی از فرایند گزینش و استخدام استفاده کنند، می توانند با شناسایی کارکنان در معرض فرسودگی شغلی، از این آسیب روانی جلوگیری نمایند. پرونده مقاله