یکی از اصلی ترین مسایل مهم یک کشور نقش ساختار سیاسی در امر سیاستگذاری فرهنگی می‌باشد. سیاستگذاری در امر کشورداری عبارت از تعیین، تدوین و ارائه ضوابط و موازینی ا ست که در آن مقتضیات کلی دولت اعمال و مصالح جمعی ملت تأمین شود. آنچه در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است، نقش ساختار سیاسی ایران در سیاستگذاری فرهنگی است. در این بررسی ‌کتاب‌های جامعه‌شناسی دوره متوسطه در آموزش و پرورش مورد بررسی قرار گرفته‌اند. برای ورود به بحث، ابتدا از منابع مطالعاتی مانند کتب، مقالات، منابع اینترنتی و... موضوع تحقیق مورد بررسی و تبیین قرار گرفت و پس از بررسی کتب جامعه-شناسی مقطع متوسطه، شاخص‌ها و متغیرهای تحقیق استخراج گردید و براساس آن مدلی پیشنهاد و پرسشنامه‌ای استخراج شد. جهت اثبات مدل پیشنهادی از روش دلفی و نرم‌افزارهای لیزرل و اس.پی.اس.اس. استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که به ترتیب قوای مقننه، مجریه و قضاییه در این امر دخالت دارند. در بین روش‌های سیاست‌گذاری فرهنگی، سیاست‌گذاری اهداف فرهنگی (سیاست‌گذاری هدف‌گرا) دارای بیشترین رتبه بوده و پس از آن، سیاست‌گذاری جهت رفع مشکلات و معضلات فرهنگی و در نهایت سیاست‌گذاری آینده‌نگر تأثیرگذارند. آزمون مدل معادلات ساختاری فرضیات تحقیق در حالت تخمین استاندارد و ضرایب معناداری رابطه معناداری و مثبت تمامی زیرمؤلفه‌ها با مؤلفه‌های مرتبط و ساختار سیاسی ایران اثبات گردید. پرونده مقاله