هدف این پژوهش بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر بازیافت زباله در شهر قزوین می باشد. تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی است و بر اساس نحوه گردآوری داده‌ها، این نوع تحقیق از نوع توصیفی–پیمایشی با تکنیک معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش حاضر شهروندان 18 سال به بالای ساکن در شهر قزوین می باشند، حجم نمونه با توجه به حجم نمونه در مدل سازی معادلات ساختاری (پارامترهای آزاد، تعداد سازه های زیاد و احتمال خطای نمونه گیری و دستیابی به حداکثر درست نمایی) نمونه آماری تعداد 500 نفر انتخاب شد. متناسب با حجم جمعیتی هر یک از مناطق و با توجه به نقشه جغرافیایی هر منطقه داده ها و سن پاسخگویان با روش نمونه گیری سهمیه ای، جمع آوری گردیده است. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از آزمون اسپیرمن و مدل سازی ساختاری در نرم افزارهای spss وpls تحلیل شدند. ابزار اصلی جمع آوری داده ها در این مطالعه دو تا پرسش نامه محقق ساخته سرمایه اجتماعی و بازیافت زباله می باشد. نتایج نشان داد که مشارکت اجتماعی، اعتماد اجتماعی، امنیت اجتماعی و انسجام اجتماعی تاثیر معناداری بر بازیافت زباله دارد. پرونده مقاله

فرض اصلی پژوهش این است که افرایش فاصله و تفاهم ذهنی و اجتماعی میان جوانان با نهادهای اجتماعی کننده، منجر به افرایش ازخودبیگانگی اجتماعی می شود. هدف پژوهش نیز بررسی عوامل مؤثر بر ازخود بیگانگی اجتماعی میان جوانان شهر قزوین است که به صورت پیمایش در سال 1400 انجام شد. جمعیت نمونه شامل جوانان منطقۀ دو شهر قزوین می شوند که از جمعیت کل به تعداد 48600 نفر با روش نمونه گیری تصادفی و با استفاده از جدول لین به تعداد 384 انتخاب شدند. داده های مورد نیاز این پژوهش با استفاده از پرسشنامۀ محقق ساخت جمع آوری شده اند. داده های مستخرج از پرسشنامه ها نیز به کمک نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. در مجموع، نتایج به دست آمده نشان می دهند رابطه معناداری بین متغیرهای فاصله اجتماعی فرد با نهادهای اجتماعی کننده با میزان ازخود بیگانگی اجتماعی وجود دارد. پرونده مقاله