چکیده سؤالی که این مقاله در پی پاسخ به آن است، این است که آیا رقابت ایران و عربستان، آنها را به‌سوی جنگ سرد در منطقه خاورمیانه کشانده است؟ فرضیه مقاله آن است که رقابت های منطقه ای عربستان و ایران و کوشش آن دو برای برقراری تعادل و توازن استراتژیک در منطقه، عملا آنها را در قالب رقابتی از نوع جنگ سرد قرار داده است. برای اثبات فرضیه از روش توصیفی – تحلیلی استفاده شده است. یافته نظری مقاله نشان داد که ایران و عربستان عملا در جنگ سرد به سر می‌برند و لذا جنگ سرد می تواند از یک سو بین دو دولت و نه الزاماً در سطح وسیع بین دو بلوک و دو ابرقدرت، و در سطح منطقه‌ای و نه الزاماً در سطح سیستمی نیز اتفاق افتد. یافته عملی مقاله نیز به این پیشنهاد منجر شد که ایران و عربستان نباید باب مذاکره را ببندند؛ زیرا در غیاب دیپلماسی ممکن است مدیریت روابط از کنترل سیاستمداران خارج شود و به‌دست نظامیان بیفتد که در این صورت، دو کشور با اوضاع دشوار و پیش بینی نشده ای روبه رو خواهند شد. پرونده مقاله

قرن بیست و یکم پیکره سیاست را در میان بازیگران روابط بین الملل تغییر داده است. با این وجود چیزی که قطعی به نظر می‌رسد این است که جهان امروز نمی تواند از دیپلماسی مجزا باشد. دیپلماسی در جهان امروز به سه شکل برجستگی یافته است: دیپلماسی در مفهوم سنتی آن به عنوان جوهر، هدف و نگرش های روابط یک دولت با دیگر دولت ها به قصد تاثیر گذاری بر انها قلمداد می‌شود. به این دیپلماسی دیپلماسی رسمی گفته می‌شود. یعنی دیپلماسی فقط در میان مقامات رسمی جریان دارد و هدف ان تاثیر کذاری یک دولت بر دولت دیگر و یا در نهایت تاثیرگذاری متقابل می‌باشد(دیپلماسی دولت- دولت). گونه دیگری از دیپلماسی که امروزه باب روز شده است دیپلماسی عمومی است که هدف ان تاثیر گذاری دولتها بر مردم کشور هدف است(دیپلماسی دولت – مردم). از انجا که در اینگونه دیپلماسی از عنصر فرهنگ در سطح بالایی استفاده می‌شود، به دیپلماسی فرهنگی هم معروف است. بعبارت دیگر دیپلماسی فرهنگی زیر مجموعه یا بخشی از دیپلماسی عمومی است که با بکارگیری فرهنگ به عنوان مبنای قدرت نرم سعی دارد از بستر فرهنگ به تعامل با دیگران بپردازد. سومین گونه از دیپلماسی رایج سایبر دیپلماسی نام دارد که دیپلماسی مردم- مردم نیز خوانده می‌شود و طی ان مردم از طریق شبکه های اطلاعاتی و ارتباطاتی با یکدیگر پیوند می‌خورند و این خود به صلح در جهان کمک می‌کند. در این مقاله تاکید بر دیپلماسی عمومی است. بنابراین پرسش اصلی ان است که دیپلماسی عمومی چیست و فرهنگ چه جایگاهی در دیپلماسی عمومی دارد؟ فرضیه مقاله که بصورت پاسخ فرضی به پرسش مذکور ارائه شده ان است که فرهنگ جوهره اصلی دیپلماسی عمومی را تشکیل می‌دهد و دیپلماسی عمومی زمانی در انجام ماموریت خود که همانا تاثیرگذاری بر ملل دیگر است موفق خواهد بود که از ابزار فرهنگ به نحو بایسته استفاده نماید. روش پژوهش در این مقاله توصیفی - تحلیلی و ابزار گرد آوری داده ها فیش برداری کتابخانه ای و اینترنتی می باشد. پرونده مقاله