در سال‌های اخیر با گسترش و موفقیت شبکه‌های کانولوشنی، موضوع یادگیری عمیق بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. از آنجا که شبکه‌های کانولوشنی شامل لایه های زیادی هستند، یادگیری بهینه لایه‌های شبکه از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله، مدل جدیدی به نام چهار-جریان، با هدف کمک به خطی کردن فضای داده از طریق تبدیل عدم تشابه بازنمایی ارائه و تأثیر این تبدیل روی طبقه بندهای استاندارد برای داده های مصنوعی و تصاویر سیفار-10 بررسی و دو مدل مبتنی بر پیش پردازش داده با تبدیل عدم تشابه بازنمایی و فیلترهای سوبل و آشکارساز لبه تحلیل شده است. مدل چهار-جریان به دلیل بالا رفتن تعداد پارامترهای مدل و به تبع آن ظرفیت شبکه میزان 2/3 درصد افزایش دقت داشته است و اضافه نمودن بازنمایی عدم تشابه در جایی که طبقه بند نتواند با ویژگی های اصلی، تفکیک پذیری بالایی انجام دهد، می تواند تا حدودی با افزودن ویژگی های خطی به تفکیک پذیری کلاس ها کمک کند. پرونده مقاله