سیّد عبدالرسول عقیلی از چهره های فرهنگی و ادبی معاصر شهرستان جهرم است که در قالب های شعری سنتّی و نو، هم به زبان معیار و هم به لهجۀ محلی جهرمی، شعر می سراید؛ عقیلی با چاپ مجموعه بازی های محلّی جهرم، با عنوان آتش بیار و مجموعه شعر محلّی با نسیم تارُونه، توانمندی و عشق خود به ادبیات فولکلوریک این خطّه از اقلیم ادیب پرور فارس را به نمایش گذاشته است. با نسیم تارونه، در بر گیرندۀ چهل و چهار غزل و بیست دوبیتی به لهجۀ فارسی جهرمی است که شاعر در آن به موضوعاتی مانند عشق، دعا و نیایش، سنّت های محلّی، پند و اندرز، فترت شعر و معضلات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی منطقۀ جهرم پرداخته است. زبان شعر نیز در این غزلیات ساده است و شاعر با استفاده از واژه های بومی جهرمی و تلفّظ واژه ها به لهجۀ فارسی جهرمی و نیز خلق ترکیبات و مضامین تازه با استفاده از ظرفیت های زبانی محلّی، بر غنای این اثر افزوده است. در این تحقیق، ابتدا شاعر و آثارش را به اختصار معرفی می کنیم و سپس به بررسی و تحلیل ویژگی های سبکی مجموعه شعر محلّی با نسیم تارُونه، به لحاظ زبانی و محتوایی می پردازیم پرونده مقاله

در این پژوهش، با هدف آشنایی بیش تر با فرهنگ عامیانۀ مردم جهرم، آموزه های تعلیمیِ ضرب‌المثل‌های لهجۀ جهرمی با تکیه بر سیصدوپنجاه مثل، بررسی گردیده است. ضرب المثل ها نخست به روش میدانی و با گوش دادن به سخنان تعدادی از افراد بومی و کهنسال و کمک گرفتن از افرادی که مجموعه ای از ضرب المثل ها را در اختیار داشته اند و نیز با مراجعه به منابع مکتوبی که برخی نمونه ها در آن ثبت گردیده، گردآوری و به روش توصیفی- تحلیلی به اختصار تحلیل شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که این مثل ها در گذر زمان بر اساس بینش، خوی جمعی و واقعیت های زندگی مردم این منطقه و به زبانی آهنگین، حکیمانه و برساخته از واژه های فارسی، پدید آمده و بازتابی از موضوعات گوناگون و گاه متناقضِ مرتبط با زندگی مردم جهرم است. همچنین آموزه های گوناگونی همچون لزوم هوشیاری در شناخت افراد، رعایت سنخیت در کارها، اهمیت دادن به کار و تربیت فرزند، آینده نگری، وظیفه شناسی، صبر، دقت در معاملات، اعتماد به نفس و نه گفتن در جای لازم و نکوهش رفتارهایی چون ادعا، تازه به دوران رسیدگی، ناسپاسی، بی اصالتی، خسّت، تنبلی، تن پروری، افشای راز، تکبّر، پرگویی و رفتار دوگانه با بسامدهای متفاوت از این ضرب المثل ها قابل یادگیری است. پرونده مقاله

تحقیق حاضر به منظور « بررسی دانشگاه آزاد اسلامی‌واحد شیراز از لحاظ سازمان یادگیرنده از دیدگاه اعضای هیأت علمی‌در سال تحصیلی 90-89» انجام شده است.روش تحقیق توصیفی، پیمایشی می‌باشد جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیأت علمی‌دانشگاه آزاد اسلامی‌واحد شیراز که 271 نفر می‌باشند.بدین منظور، با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، 160 نفر از اعضای هیأت علمی‌دانشگاه آزاد شیراز انتخاب شدند.ابزار مورد استفاده، پرسشنامه استاندارد سنجش سازمان یادگیرنده می‌باشد که در این پرسشنامه پنج ویژگی از سازمان یادگیرنده مورد بررسی قرار گرفته است که شامل بعد رهبری، بعد منابع انسانی، بعد طرح سازمانی، بعد فرهنگ سازمانی و بعد مأموریت/ استراتژی می‌باشد.برای تعیین روایی و قضاوت و نظرخواهی اساتید و کارشناسان و متخصصان گذارده شد.پایایی این پرسشنامه به وسیله روش آلفای کرونباخ مورد محاسبه قرار گرفت.در تجزیه و تحلیل آماری از آمار توصیفی (فراوانی و درصد فراوانی) و آمار استنباطی (t تک متغیره) استفاده گردید.نتایج تحقیق حاکی از این است که دانشگاه آزاد اسلامی‌واحد شیراز به عنوان سازمان یادگیرنده به بُعد ویژگی‌های رهبری با میانگین 5/3، بیشتر از سطح متوسط توجه دارد.از نظر بعد منابع انسانی با میانگین 06/3 در سطح متوسط توجه دارد و از نظر بعد طرح سازمانی با میانگین 85/2، کمتر از سطح متوسط توجه دارد.از نظر بعد فرهنگ سازمانی با میانگین 79/2، کمتر از سطح متوسط توجه دارد.از نظر بعد مأموریت/استراتژی با میانگین 76/2، کمتر از سطح متوسط توجه دارد. پرونده مقاله