هدف این مقاله ارزیابی آثار فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا) بر کیفیت محیط زیست (انتشار گازهای آلاینده، دی‌اکسید کربن و گازهای گلخانه‌ای) و ردپای اکولوژیکی (از سه منظر اثر فردی، روند ذخایر کشورها و نوع زمین‌) در کشورهای سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه با بهره‌گیری از روش پانل دیتا در دوره زمانی 1992- 2018 است. نتایج نشان داد گسترش استفاده از فاوا در کشورهای یادشده، بر بهبود کیفیت محیط زیست اثر مثبت داشته و موجب کاهش انتشار گازهای دی‌اکسید کربن، گلخانه‌ای و اثر ردپای اکولولوژیکی شده است. افزون‌براین، پیامدهای فاوا بر کیفیت محیط زیست در بلندمدت بیش از کوتاه‌مدت بوده است؛ بنابراین، یافته‌ها آشکار کرد که اثر جانشینی فاوا (جایگزینی فعالیت‌های آنلاین) نسبت به اثر درآمدی (افزایش فراغت حاصل از اثر جانشینی و افزایش تقاضای سفر) در کشورهای مورد مطالعه غالب بوده است. پرونده مقاله