تبدیل مرتع به اراضی کشاورزی، عموماٌ تأثیر جدی بر میزان ماده آلی و دیگر ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خاک می‌گذارد. این پژوهش با هدف بررسی اثرات تغییر کاربری اراضی مرتعی بر خصوصیات خاک در حوزه آبخیز امامه انجام شد. چهار کاربری شامل مرتع، باغ، آیش و کشاورزی انتخاب گردید. نمونه‌برداری از خاک به صورت تصادفی (5 تکرار در هر کاربری) از عمق 30-0 سانتی‌متری صورت پذیرفت. برخی مشخصه‌های خاک شامل هدایت الکتریکی، گراول (شاخص فرسایش‌پذیری خاک)، آهک کل، درصد رطوبت اشباع خاک، pH، منیزیم، سدیم، کربن، پتاسیم و فسفر اندازه‌گیری شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که تغییر کاربری اراضی مرتعی به کشاورزی، آیش و باغ تغییرات معنی‌داری را در مقادیر اسیدیته، منیزیم و سدیم ایجاد نکرده است. در حالیکه هدایت الکتریکی، گراول، آهک کل، درصد رطوبت اشباع خاک، کربن آلی، پتاسیم و فسفر در اثر تغییر کاربری اراضی، به‌صورت معنی‌داری تغییر کردند. نتایج نشان داد که با تبدیل کاربری مرتع به سایر کاربری‌ها، میزان درصد آهک، پتاسیم، فسفر و گراول کاهش یافته و این کاهش در کاربری آیش و کشاورزی نسبت به سایر کاربری‌ها بیشتر است. مقدار کربن خاک‌های مرتعی نیز در اثر تغییر کاربری به باغ و کشاورزی، به طور معنی‌داری افزایش یافت. همچنین هدایت الکتریکی، رطوبت اشباع خاک، پتاسیم، فسفر و کربن در کاربری باغ به طور معنی‌داری بیشتر از بقیه کاربری‌ها بود. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که تغییر کاربری اراضی تأثیر معنی‌داری بر خصوصیات خاک دارد. پرونده مقاله

تعیین کیفیت علوفه‌ی گونه‌های موجود در مراتع یکی از مهم‌ترین عواملی است که جهت مدیریت صحیح مراتع لازم و ضروری است. تحقیق حاضر به ارزیابی کیفیت علوفه‌ی گونهGymnocarpos decander در منطقه‌ی رودان پرداخته است. طی این تحقیق در سه مرحله رویشی، گلدهی و بذردهی در سه تکرار و در هر تکرار 3 گیاه به صورت تصادفی انتخاب و نمونه-برداری از قسمت‌های هوایی و رشد سال جاری گیاه انجام شد. سپس در آزمایشگاه فاکتورهای دیواره سلولی عاری از همی سلولز، پروتیئن خام، ماده خشک قابل هضم، چربی خام، خاکستر خام، دیواره سلولی، کربوهیدرات قابل حل در آب، فسفر، کلسیم و انرژی متابولیسمی اندازه‌گیری شدند. داده‌های بدست آمده با نرم افزار آماری SPSSتجزیه و تحلیل گردیدند و مقایسه میانگین با استفاده از آزمون چند دامنه دانکن انجام شد. نتایج نشان داد که کیفیت علوفه در این گونه با پیشرفت مراحل رشد کاهش می‌یابد. پروتئین خام در مرحله بذردهی کمترین مقدار را داشت و بین مرحله رویشی و گلدهی تفاوت معنی‌داری مشاهده شد. از طرفی مقدار انرژی متابولیسمی در مرحله گلدهی نسبت به مرحله بذردهی تفاوت معنی‌داری وجود داشت و مقدار بیشتری را نشان می‌داد. مرحله رویشی مقدار هضم‌پذیری و انرژی متابولیسمی بیشتری نسبت به مراحل دیگر داشت که در کل می‌توان گفت مرحله رویشی و گلدهی دارای کیفیت بیشتری نسبت به مرحله بذردهی می‌باشد و بر اساس کیفیت علوفه بهترین زمان چرا را مرحله گلدهی در نظر گرفت. پرونده مقاله