با هدف ارزیابی ارقام برنج تحت تنش شوری در مرحله جوانه‌زنی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه علوم و تحقیقات نهال و بذر گیلان اجرا شد. تعداد پنج رقم برنج (آنام، خزر، گیلانه، کیان و هاشمی) در چهار سطح شوری (صفر، 50، 100 و 150 میلی‌مولار NaCl) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس حاکی از معنی‌داری اثر شوری، ژنوتیپ و اثر متقابل برای تمامی صفات در سطح یک درصد بود. همچنین طبق نتایج مقایسه میانگین، شوری به جز صفت ضریب آلومتری و درصد جوانه‌زنی (در سطح شوری با غلظت 50‌ میلی‌مولار NaCl)، موجب کاهش تمامی صفات مورد مطالعه شامل طول ساقه‌چه و ریشه‌چه، وزن تر و خشک ساقه‌چه و ریشه‌چه، میانگین جوانه‌زنی روزانه و شاخص بنیه گیاهچه شد. رقم کیان بیشترین درصد جوانه‌زنی (سطح شوری 50 میلی‌مولار برابر با 66/98 درصد) را در تمامی سطوح به خود اختصاص داد. در نهایت با توجه به تجزیه و تحلیل‌های انجام شده ارقام هاشمی و گیلانه به ترتیب متحمل‌ترین و حساس‌ترین ارقام در شرایط آزمایشی این پژوهش، معرفی شدند. پرونده مقاله

به منظور بررسی روابط همبستگی و خصوصیات مرحله جوانه‌زنی ژنوتیپ‌های مختلف برنج تحت پیش تیمار سالیسیلیک اسید آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه سیتوژنتیک و ژنتیک مولکولی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال 1394 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل هفت ژنوتیپ (M185، M181، M436، M618، L59، نونابکرا و شصتک محمدی) و سطوح سالیسیلیک اسید (5/0 و 1 میلی‌مولار) بودند. نتایج نشان داد با افزایش اسید سالیسیلیک درصد جوانه‌زنی، طول ساقه چه، طول ریشه چه، وزن تر ریشه چه و وزن خشک ریشه چه افزایش پیدا کرد. وزن خشک ساقه چه با افزایش سالیسیلیک اسید به‌طور معنی‌داری کاهش پیدا کرد. از بین صفات اندازه‌گیری شده، وزن‌تر ساقه چه بیشترین همبستگی مثبت و معنی‌دار (823/0) را با وزن خشک ساقه چه داشته و بیشترین همبستگی منفی بین طول ساقه چه و وزن خشک ساقه چه (609/0-) بدست آمد. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه به عامل‌ها برای 8 صفت مذکور، تعداد 3 مولفه شناسایی شد، که جمعاً 467/89 درصد از تغییرات کل را توجیه کردند. پرونده مقاله

با هدف ارزیابی ارقام برنج تحت تنش شوری در مرحله جوانه‌زنی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه علوم و تحقیقات نهال و بذر گیلان اجرا شد. تعداد پنج رقم برنج (آنام، خزر، گیلانه، کیان و هاشمی) در چهار سطح شوری (صفر، 50، 100 و 150 میلی‌مولار NaCl) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس حاکی از معنی‌داری اثر شوری، ژنوتیپ و اثر متقابل برای تمامی صفات در سطح یک درصد بود. همچنین طبق نتایج مقایسه میانگین، شوری به جز صفت ضریب آلومتری و درصد جوانه‌زنی (در سطح شوری با غلظت 50‌ میلی‌مولار NaCl)، موجب کاهش تمامی صفات مورد مطالعه شامل طول ساقه‌چه و ریشه‌چه، وزن تر و خشک ساقه‌چه و ریشه‌چه، میانگین جوانه‌زنی روزانه و شاخص بنیه گیاهچه شد. رقم کیان بیشترین درصد جوانه‌زنی (سطح شوری 50 میلی‌مولار برابر با 66/98 درصد) را در تمامی سطوح به خود اختصاص داد. در نهایت با توجه به تجزیه و تحلیل‌های انجام شده ارقام هاشمی و گیلانه به ترتیب متحمل‌ترین و حساس‌ترین ارقام در شرایط آزمایشی این پژوهش، معرفی شدند. پرونده مقاله

به منظور بررسی روابط همبستگی و خصوصیات مرحله جوانه‌زنی ژنوتیپ‌های مختلف برنج تحت پیش تیمار سالیسیلیک اسید آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه سیتوژنتیک و ژنتیک مولکولی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال 1394 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل هفت ژنوتیپ (M185، M181، M436، M618، L59، نونابکرا و شصتک محمدی) و سطوح سالیسیلیک اسید (5/0 و 1 میلی‌مولار) بودند. نتایج نشان داد با افزایش اسید سالیسیلیک درصد جوانه‌زنی، طول ساقه چه، طول ریشه چه، وزن تر ریشه چه و وزن خشک ریشه چه افزایش پیدا کرد. وزن خشک ساقه چه با افزایش سالیسیلیک اسید به‌طور معنی‌داری کاهش پیدا کرد. از بین صفات اندازه‌گیری شده، وزن‌تر ساقه چه بیشترین همبستگی مثبت و معنی‌دار (823/0) را با وزن خشک ساقه چه داشته و بیشترین همبستگی منفی بین طول ساقه چه و وزن خشک ساقه چه (609/0-) بدست آمد. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه به عامل‌ها برای 8 صفت مذکور، تعداد 3 مولفه شناسایی شد، که جمعاً 467/89 درصد از تغییرات کل را توجیه کردند. پرونده مقاله