هرپس ویروس ها خسارات اقتصادی زیادی را به صنعت پرورش اسب در سراسر دنیا وارد می کنند. هرپس ویروس های 1 و 4 اسبی موجب درگیری تنفسی، سقط، مرگ و میر نوزادان و نیز در موارد نادر، باعث ادم اندام های حرکتی و میلوانسفالوپاتی در اسب های حساس می شوند. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی فراوانی آلودگی سرمی با هرپس ویروس های 1 و 4 اسبی در اسب های باشگاهی شهرستان ارومیه با احتساب سن، جنس، نژاد و نشانه های بالینی بود. بدین منظور نمونه‌های سرمی مربوط به 51 رأس اسب، به روش الایزای غیرمستقیم برای ردیابی پادتن های اختصاصی ضد هرپس ویروس های 1 و 4 اسبی آزمایش شده و داده های حاصله با استفاده از آزمون های کای دو، پیرسون، دقیق فیشر و رگرسیون لجستیک، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. تعداد 9 نمونه (65/17 درصد) (فاصله اطمینان 95 درصد: 0/28-2/7) واجد واکنش مثبت سرمی برای پادتن های اختصاصی هرپس ویروس 1 و 4 اسبی بودند و فراوانی سرمی مذکور، تحت تاثیر سن (593/0=p)، جنس (651/0=p)، نژاد (874/0=p) و نشانه های بالینی (824/0=p) قرار نداشت. البته در آنالیز رگرسیون مشخص شد که شانس آلودگی بر اساس سن با کاهش هر 4 سال، 51/1 درصد افزایش می‌یابد و در اسب های ماده، 549/1 درصد بیشتر از اسب های نر می باشد. همچنین سن اسب ها 449/0 درصد، جنسیت اسب ها 437/0 درصد و نژاد اسب ها 217/0 درصد از تغییرات آلودگی را توجیه می‌کند. جمع بندی نهائی نتایج نشان از مواجهه نسبتاً بالای تیپ های 1 و 4 هرپس ویروس اسبی با جمعیت اسب های باشگاهی شهر ارومیه دارد. پرونده مقاله