این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین مهارت ارتباطی معلمان زیست شناسی و سلامت روانی دانش آموزان انجام شد . پژوهش با روش: توصیفی – همبستگی ، انجام شد .جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان سال سوم متوسطه وپیش دانشگاهی شهرستان ورامین در سال 1393 بودند . تعداد 327 نفردانش آموز به روش تصادفی – طبقه ای به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد وضعیت سلامت روان گلدنبرگ (GHQ-28) وپرسشنامه محقق ساخته مهارت های ارتباطی معلمان استفاده گردید .اطلاعات گردآوری شده جهت بررسی رابطه بین متغییرها با روش آماری همبستگی اسپیرمن تجزیه وتحلیل شد . همچنین بمنظور بررسی همبستگی چندگانه مولفه های مهارت ارتباطی معلمان با سلامت روانی دانش آموزان ، ازرگرسیون استفاده شد.یافته ها نشان دادند که بین مهارت ارتباطی معلمان با سلامت روانی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری (602/0) وجود دارد . مهارت ارتباطی معلمان 39 درصد سلامت روانی دانش آموزان را پیش بینی می کند.همچنین بین هریک ازمولفه های اصلی مهارت ارتباطی معلمان با سلامت روانی دانش آموزان رابطه مثبت معناداری دیده شد . پرونده مقاله