در پژوهش حاضر تاثیر سطح نگه داشت وجه نقد و بحران مالی بر سرریز ریسک از شرکت های بخش مالی به شرکت های بخش غیر مالی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد مطالعه قرارگرفت. هدف این پژوهش بررسی شواهد تجربی موجود و تعیین میزان انطباق واقعیت های موجود با مبانی نظری مطرح در زمینه ارتباط سرریز ریسک و وجه نقد نگهداری شده در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. روش شناسی پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی و از لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات از نوع آرشیوی است. جامعه آماری پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است و با استفاده از روش غربالگری سیستماتیک ، 136 شرکت به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شد. قلمروی زمانی پژوهش از سال 1384 تا 1395به مدت 12سال است است. رویکرد انتخابی برای آزمون فرضیات با استفاده از تلفیق داده های ترکیبی بوده و از روش رگرسیون حداقل مربعات ادغام شده (پانل دیتا) اسـتفاده شده است. نتایج آزمون فرضیه ها بیانگر وجود رابطه معنی دار سطح نگه داشت وجه نقد و بحران مالی بر سرریز ریسک از شرکت های بخش مالی به شرکت های بخش غیر مالی است. پرونده مقاله