یکی از جنبه‌های مشترک داستان‌ها و روایات، کمیّت و کیفیّت روابط میان شخصیت‌های داستان است که به دو شیوۀ کلامی و غیرکلامی آشکار می‌شود؛ اما میزان بهره بردن از این دو نوع ارتباط و چگونگی ترکیب آن‌ها در روایت، با توجه به اهداف نویسنده و نوع مخاطب تغییر می‌کند. نسخۀ خطی ثَلاثَهُ العَرایِس وَ لِذَّهُ النَفایِس، اثر حاجی علی‌بن‌حاجی الله‌وردی کاشی‌ساز مشهدی، یکی از نویسندگان گمنام عصر صفوی در قرن دوازدهم هجری قمری است. این اثر، کتابی مهم و ارزشمند در زمینۀ داستان‌نویسی و رمان است که با قلم توانمند خود نویسنده به کتابت و نگارش درآمده است. موضوع کتاب، افسانه و حکایاتی است که مؤلف، آن را از جرح و تعدیل و تحریف و تغییر وقایع معروف تاریخی، فراهم آورده و با سود جستن از اشعار فردوسی و دیگر شاعرانی همچون سعدی، حافظ و مولانا و ضرب‌المثل‌های گوناگون، روح حماسی و ادبی در آن دمیده است. نویسنده در این پژوهش درصدد آن است تا به شیوۀ توصیفی- تحلیلی و ابزار کتابخانه‌ای به بررسی عناصر ارتباطات غیرکلامی و تأثیر آن بر عناصر داستانی ثَلاثَهُ العَرایِس وَ لِذَّهُ النَفایِس بررسی و تحلیل کند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که نویسنده با توجه به زمان و مکان قرارگرفتن افراد از روابط غیرکلامی خاص همان شرایط استفاده کرده و در میان فرآیندهای ارتباطات غیرکلامی، از حرکات و اشارات مختص چهره، دست و پا و چشم، بیشتر استفاده نموده است به‌گونه‌ای که نقش به سزایی در جریان انتقال مفاهیم و پیام‌ها داشته‌اند. پرونده مقاله

یکی از جنبه‌های مشترک داستان‌ها و روایات، کمیت و کیفیت روابط میان شخصیت‌های داستان است که به دو شیوۀ کلامی و غیرکلامی آشکار می‌شود؛ اما میزان بهره بردن از این دو نوع ارتباط و چگونگی ترکیب آن¬ها در روایت، با توجه به اهداف نویسنده و نوع مخاطب تغییر می‌کند. نسخۀ خطی «ثَلاثَهُ العَرایِس وَ لِذَّهُ النَفایِس»، اثر حاجی علی¬بن-حاجی الله‌وردی کاشی‌ساز مشهدی، یکی از نویسندگان گمنام عصر صفوی در قرن دوازدهم هجری قمری است. این اثر، کتابی مهم و ارزشمند در زمینۀ داستان‌نویسی و رمان است که با قلم توانمند خود نویسنده به کتابت و نگارش درآمده است. موضوع کتاب، افسانه و حکایاتی است که مؤلّف، آن را از جرح و تعدیل و تحریف و تغییر وقایع معروف تاریخی، فراهم آورده و با سود جستن از اشعار فردوسی و دیگر شاعرانی همچون: سعدی، حافظ و مولانا و ضرب‌المثل‌های گوناگون، روح حماسی و ادبی در آن دمیده است. نویسنده در این پژوهش درصدد آن است تا به¬شیوۀ توصیفی- تحلیلی و ابزار کتابخانه‌ای عناصر ارتباطات غیرکلامی و تأثیر آن بر عناصر داستانی «ثَلاثَهُ العَرایِس وَ لِذَّهُ النَفایِس» بررسی و تحلیل کند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که نویسنده با توجه به زمان و مکان قرارگرفتن افراد از روابط غیرکلامی خاص، همان شرایط استفاده کرده و در میان فرآیندهای ارتباطات غیرکلامی، از حرکات و اشارات مختصّ چهره، دست و پا و چشم، بیشتر استفاده نموده است به‌گونه‌ای که نقش به¬سزایی در جریان انتقال مفاهیم و پیام‌ها داشته‌اند.

پرونده مقاله