مقدمه: تربیت و پرورش افراد خلاق، مبتکر و مولد محور هدف‌های آموزش و پرورش امروز است، بنابراین توجه به عوامل تأثیرگذار بر آن حائز اهمیت است.هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی الگوی ساختاری خلاقیت بر اساس هوش ضمنی با میانجیگری تاب‌آوری دانش‌آموزان بود. روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی به شیوه مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه‌ی دانش‌آموزان دختر دوره‌ی اول متوسطه که در سال 99-98 در شهر تهران بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای 438 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه‌های خلاقیت عابدی(1372) پرسشنامه هـوش ضـمنی عبدالفتاح و ییتس(2006) و پرسشنامه تاب‌آوری کونور و دیویدسون(۲۰۰۳) را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزارSPSS.24 و AMOS.24 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که اثر مستقیم هوش ضمنی بر تاب‌آوری(41/0) و خلاقیت(13/0) دانش‌آموزان معنادار است و هوش ضمنی بر خلاقیت از طریق تاب‌آوری نیز تأثیر غیرمستقیم معناداری دارد.نتیجه‌گیری: این مطالعه شواهد فعلی را که از پیوند مستقیم باورهای هوش ضمنی و خلاقیت دانش‌آموزان پشتیبانی می‌کنند، به‌روزرسانی می‌کند و تأثیرات خاصی را که تاب‌آوری می‌تواند بر نتایج تاب‌آوری دانش‌آموزان داشته باشد، تأیید می‌کند. پرونده مقاله