رقابت علف‌های هرز با چغندرقند برای منابع ضروری، نهایتاً بر عملکرد و کیفیت چغندرقند تأثیر می‌گذارد؛ بنابراین، اعمال اقدامات مؤثر کنترل علف‌های هرز جهت حفظ عملکرد و کیفیت مطلوب چغندرقند بسیار حیاتی است. مطالعه حاضر به‌منظور ارزیابی تأثیر روش‌های مختلف کشت شامل کشت بذر در زمان معمول، کشت تأخیری بذر و کشت نشائی بر کنترل مؤثر علف‌های هرز و کاهش عملکرد کمی و کیفی، به‌صورت طرح کرت‌های خردشده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار طی دو سال زراعی متوالی 1400 و 1401 در کرج انجام شد. نتایج نشان داد که سال‌های مختلف به‌طور چشم‌گیری بر عملکرد و کیفیت محصول تأثیر گذاشته است. برهمکنش بین سال و روش کشت، اثر قابل توجهی را بر درصد قند ملاس، محتوی پتاسیم و نیتروژن آمینه نشان داد. اثر اصلی کنترل علف هرز تنها بر وزن تر علف‌های هرز تأثیرگذار بود. برهمکنش آن با شرایط محیطی سال بر صفات عملکرد ریشه، درصد قند ناخالص، سدیم، پتاسیم، نیتروژن آمینه، عملکرد شکر سفید، راندمان استحصال شکر، درصد قند ملاس و شاخص سطح برگ و با شیوه کشت و شرایط سال بر صفات درصد قند ناخالص، محتوی پتاسیم، راندمان استحصال شکر و درصد قند ملاس تأثیر معنی‌داری داشت. در این میان، کنترل علف‌های هرز به شیوه وجین دستی، کنترل شیمیایی با ترکیب علف‌کش‌های پروگرس، پیرامین و سوپر گالانت و ترکیب مشابه بدون تکرار در شیوه کشت نشایی، منجر به کنترل بهتر علف‌های هرز و در نتیجه عملکرد مناسب چغندرقند شد. در مجموع، نتایج نشان داد که کنترل علف‌های هرز نقش مهمی در تعیین عملکرد کمی و کیفی چغندرقند دارد. پرونده مقاله