مقدمه:
از دسامبر 2019، کشورهای سراسر جهان به شدت تحت تأثیر کووید-19 قرار گرفتهاند. دورههای طولانی انزوا در خانه مشکلات زیادی را برای افراد بخصوص کودکان ایجاد میکند. این مشکلات ممکن است دانشآموزان را در برابر چالشهای روانشناختی بیماری همهگیر مستعدتر کند. از اینرو، پژوهشی با هدف بررسی نقش میانجی سبک مقابلهای مثبت و منفی بر رابطه بین پاسخ استرس روانی و پرخاشگری دانشآموزان دوره دوم ابتدایی پس از پیک ششم شیوع کووید-19 انجام شد.
مواد و روشها:
پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ روش زمینهیابی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانشآموزان دوره دوم ابتدایی شهر شیراز در سال تحصیلی 01-1400، نمونه آماری 250 نفر و ابزار مورد استفاده نسخه فارسی پرسشنامه پاسخ استرس روانی (SRQ-20)(2008)، پرسشنامه پرخاشگری(AQ) (2000) و پرسشنامه سبک مقابله ساده (SCSQ)(1998) بود.
یافتهها:
یافتهها نشان داد مدل پیشنهادی ارائه شده مورد تایید بوده، چرا که مقدار ریشه میانگین مجذور خطای برآورد (RMSEA) در حد مطلوب قرار داشته و علاوه بر آن شاخصهای برازندگی مطلوب بودند. مطابق یافتهها، پاسخ استرس روانی بر پرخاشگری با نقش میانجی سبک مقابلهای مثبت تاثیرگذار بوده است. همچنین سبکهای مقابلهای مثبت رابطه بین استرس روانی و پرخاشگری را به طور قابل توجهی واسطه نمود.
نتیجهگیری:
بنابراین برای به حداقل رساندن اثر نامطلوب پاسخ استرس روانی بر پرخاشگری کودکان در طول بحرانهایی مانند همهگیری، مداخلاتی با هدف افزایش تأثیر مهارتهای مقابلهای مثبت مورد نیاز است.
پرونده مقاله