پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر نامرئی شدن کارکنان در پیام نور استان خوزستان می باشد. نوع پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نوع روش، توصیفی پیمایشی است – . جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان دانشگاه پیام نور استان خوزستان بوده که 745 نفر می باشند که تعداد 227 نفر و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه می باشد که روایی صوری آن توسط اساتید مدیریت تأیید گردید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده و مورد تائید قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل و برای رتبه بندی عوامل موثر بر نامرئی شدن کارکنان نیز از آزمون فریدمن استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که شش عامل؛ تبعیض و بی عدالتی سازمانی، ناامنی شغلی، عدم شایسته سالاری، سبک تصمیم گیری، پاداش و قدردانی و سیستم کنترل و نظارت بر نامرئی شدن کارکنان تاثیرگذارند. همچنین در بین 6 عامل شناسایی شده، عامل بی عدالتی و تبعیض سازمانی دارای تاثیر بیشتری نسبت به سایر عوامل است. پرونده مقاله