چکیده هدف از پژوهش پیش رو ، تعیین میزان اثربخشی آموزش مدیریت استرس بر بهزیستی ذهنی، فرسودگی شغلی و کیفیت زندگی کارکنان شرکت نفت کارون می باشد. اندازه حجم نمونه 30 نفر بود که از جامعه مذکور، به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. از این تعداد، 15 نفر به گروه آزمایش و 15 نفر به گروه کنترل تخصیص یافتند. طرح پژوهش، تجربی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. ابزارهای پژوهشی مورد استفاده مقیاس بهزیستی ذهنی دینر و همکاران (1985)، فرسودگی شغلی مسلش و جکسون (1981) و کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (2006) بود. گروه آزمایش در طول هفت جلسه، و در هر جلسه به مدت 90 دقیقه آموزش مدیریت استرس دریافت کرد. برای تحلیل داده‌های کسب شده از تحلیل کواریانس چند متغیره و تک متغیره استفاده شد. یافته‌ها حاکی از آن بود که آموزش مدیریت استرس، موجب افزایش بهزیستی ذهنی و کیفیت زندگی و کاهش فرسودگی شغلی کارکنان شده است. پرونده مقاله