فضای شهری بسترمناسبی برای فعالیت های شهری و مکانی برای تعاملات اجتماعی-فرهنگی و همچنین زمینه ساز شکل گیری و توسعه سرمایه اجتماعی به شمار می آید. هسته مرکزی شهرها به لحظ دارا بودن قدمت، میراث کالبدی، زمین های متناسب با عملکرد فرهنگی مهم ترین بستر کالبدی-فضایی ارزش های فرهنگی محسوب می شود. توسعه سرمایه اجتماعی موجب تقویت ارزش هایی مانند همبستگی، یکدلی ، اتحاد، همکاری و مشارکت همگانی می شود . هدف این پژوهش مطالعه شاخص های سرمایه اجتماعی وتاثیر آن ها بر توسعه، پیشرفت و ارتقای فرهنگ جامعه محلی، با بررسی نمونه موردی هسته مرکزی شهرکرد می باشد. در این مرحله، ابتدا داده های مورد نیاز با استفاده از روش مطالعاتی پیمایشی و از طریق تکنیک پرسشنامه از جامعه آماری منتخب جمع آوری شده، پس از دسته بندی و استخراج، با روش های معمول آماری و استفاده از نرم افزار SPSS، مورد سنجش و تحلیل دقیق علمی قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان می دهد که شاخص های سرمایه اجتماعی تأثیر مثبت و معنی داری بر توسعه فرهنگ جامعه محلی دارند و دربین سایر شاخص های سرمایه اجتماعی ، شاخص معنا(0.744)، شاخص امید اجتماعی(0.721) ، شاخص فعالیت فرهنگی(0.509) ، شاخص نیاز(0.49)، ، شاخص اعتماد اجتماعی(0.485) بالاترین رتبه ها وبیشترین تاثیر را بر توسعه فرهنگ جامعه محلی دارند. پرونده مقاله

زندگی در شهرهای امروزی تاثیرات عمیقی بر جسم و روان شهروندان می‌گذارد، بنابراین رسیدگی به نیازهای افراد در استفاده وتشویق آن‌ها به حضور در فضاهای شهری امری ضروری است. فضاهای سوم شهری شهر کرمان بر أساس وضعیت افراد سالم، جوان و مخصوصا مردان شکل گرفته است، یکی از گروه‌های نادیده گرفته شده افراد مبتلا به اوتیسم هستند. هدف از انجام این پژوهش شناسایی عوامل موثر بر رفتار کودکان مبتلا به اوتیسم در فضاهای سوم شهری می‌باشد. این پژوهش با روش زمینه‌ای و انجام مصاحبه‌های نیمه ساختار یافته با متخصصان و والدین در خصوص فضاهای سوم شهر کرمان و تحلیل مصاحبه با نرم افزار Atlas.Ti صورت گرفته است. با توجه به یافته‌ها و نتایج حاصل از این پژوهش می‌توان به اهمیت ابعاد فضا، سادگی و قابل دسترس بودن فضا، عواملی که باعث تحریک حواس کودکان می‌شوند مثل بو، صدا و... اشاره داشت، مبلمان شهری دانست و همچنین عامل تاثیرگذار بعدی ویژگی‌های فردی کودک است که با توجه به شدت درگیری با بیماری، میزان حساسیت حواس کودک به عوامل تحریک کننده، سن و حتی جنسیت آن می‌تواند رفتار متفاوتی در فضای سوم شهری داشته باشد. پرونده مقاله

بازآفرینی شهری یک زمینه متقاطع ازسیاست های شهری و یک گزینه استراتژیک مهم در ارتقای توسعه شهری در سطح جهانی است. متاسفانه درایران بسیاری از رهیافت¬ های بازافرینی شهری باهدف ساماندهی مناطق فرسوده بانگرش تک بعدی(کالبدی)و کم توجهی به سایر ساختارهای انسانی و نقش مردم درتصمیم گیری ها زمینه فرسودگی بیشتر را فراهم کرده است. درشهر شهرکرد نیز عدم هماهنگی میان سازمان ها، متولیان واجراکنندگان طرح ها ونادیده انگاشتن نظر و‌نیازهای ساکنین وگروه های ذینفع درتصمیم گیری ها، هسته مرکزی شهر راباطیف وسیعی از انواع مشکلات کالبدی، اجتماعی، اقتصادی وزیست محیطی روبرو کرده است.دراین پژوهش به شناسایی ورتبه¬بندی شاخص های موثر بر بازآفرینی شهری کارآمد با تاکید بر توسعه فرهنگ جامعه محلی در هسته مرکزی شهرکرد پرداخته خواهدشد. به گونه¬ای که متناسب با بسترشهرو بهره مندی از ظرفیت نهادی بخش فرهنگ محلی، زمینه های رشد اقتصادی-اجتماعی و سیاسی محقق شود. این پژوهش با روش شناسی ترکیبی و طرح تحقیق اکتشافی انجام شده است. در پژوهش حاضر پژوهشگر کار خود را با داده های کیفی آغاز کردو در ادامه به تحلیل داده های کمی منجر شد.جمعيت مورد مطالعه پژوهش شامل نمونه منتخب از جمعيت ساكن هسته مرکزی شهر است. به منظور بررسی رابطه بین متغییرها و سنجه دقیق آن ها از ضریب همبستگی پیرسون و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم¬افزارهای AMOS24 و SPSS24 استفاده شده است. نتایج حاصل از مدل سازی معادلات ساختاری بیانگر آن است که میانگین به دست آمده برای شاخص های توسعه فرهنگ جامعه محلی شامل شاخص کالبد(3.41)، شاخص عملکرد (3.35)، شاخص فعالیت فرهنگی(3.32)، شاخص معنا(3.22)، شاخص نیاز(3.39)، شاخص امید اجتماعی(3.30) و شاخص اعتماد اجتماعی(3.36) ، از حد متوسط جامعه (3) بالاتر گزارش شده است و هرکدام تاثیر معناداری بر بازآفرینی شهری کارآمد دارند. از طرفی نتایج آزمون همبستگی نشان می¬دهد که بین تمامی شاخص های توسعه فرهنگ جامعه محلی وبازآفرینی شهری ارتباط معناداری وجود داردو داراي رابطه همبستگي می باشند. پرونده مقاله

فضاهای شهری نقش اصلی و مهمی در زندگی شهری ایفا می‌کنند که محل برخورد رفتارها و افکارهای استفاده‌کنندگان فضا می‌باشد. انسان به عنوان یکی از عوامل تشکیل دهنده‌ی محیط هم از محیط تاثیر پذیرفته و هم آن را دست‌خوش تغییر می‌کند. باتوجه به اهمیت بالای عوامل تاثیرگذار فضاهای شهری بر رفتار استفاده‌کنندگان از آن فضا و برای پر کردن شکاف مطالعات موجود، این مقاله با روش فراترکیب کیفی از مطالعات کیفی مبتنی بر رفتار شهروندان در فضاهای شهری با استفاده از روش هفت‌گانه ساندوسکی و باروسو ارائه می‌شود. هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر عوامل مختلف فضای شهری بر فرایند ادراک و رفتار افراد استفاده‌کنندگان از آن است. این تحقیق از روش فراترکیب کیفی بهره برده است، که این روش به ترکیب داده‌های کیفی و تحلیل آن‌ها با هدف بررسی یک پدیده پیچیده می‌پردازد. جامعه آماری این پژوهش مقالات و پژوهش‌های انجام شده در زمینه تاثیر فضاهای شهری بر ادراک و رفتار از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۲ می‌باشد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار Atlas.ti تحلیل شده و با روش تحلیل محتوا، الگوها و ارتباطات موجود بین داده‌ها شناسایی شده‌اند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که عوامل مختلفی از جمله عوامل کالبدی، عملکردی، اجتماعی، ادراکی و زیست‌محیطی فضاهای شهری بر فرایند ادراک و رفتار تأثیرگذار هستند. پرونده مقاله