پایدار و توجه جدی به مسائل محیطی، با کنفرانس سازمان ملل متحد پیرامون محیط زیست انسانی در سال 1972 در استکهلم سوئد شروع شد. این پژوهش، به تحلیل مؤلفه های تأثیرگذار در توسعه پایدار شهری در مناطق مناطق پنج گانه شهر زاهدان می پردازد. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و نوع آن کاربردی است. روش گردآوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش، دو روش کتابخانه ای و میدانی است. جامعه آماری، شهروندان مناطق پنج گانه شهر زاهدان 587730 نفر می باشد. حجم نمونه طبق فرمول کوکران، 384 نمونه تنظیم و بین شهروندان مناطق به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای توزیع گردید. جهت اولویت بندی مناطق شهر زاهدان از نظر شاخص های توسعه پایدار از تکنیک تاپسیس فازی (FTOPSIS) و جهت وزن دهی به شاخص ها از تحلیل سلسله مراتبی فازی (FAHP) استفاده شده است. نتایج حاصل از تکنیک تاپسیس فازی نشان می دهد مناطق پنج گانه شهر زاهدان از نظر شاخص های توسعه پایدار شهری در یک سطح مناسب قرار ندارند و از یک فاصله زیادی برخوردارند. با توجه به نتایج بدست آمده منطقه 1 در رتبه اول و منطقه 4 در رتبه آخر قرار گرفته است. پرونده مقاله