هدف از این مطالعه شناسایی لاین‌ها(ژنوتیپ‌های) برنج مقاوم به ساقه‌خوار نواری برنج و تعیین خصوصیات گیاهی مرتبط با مقاومت است. در این پژوهش از مجموع 63 لاین برنج در طول سال های1396-1395تحت شرایط آلودگی طبیعی مورد ارزیابی قرار گرفت. این لاین ها دارای تغییرات قابل توجهی در ارتفاع گیاه (149-39/84 سانتی متر)، قطر ساقه (3/6-7/3 میلی متر)، طول خوشه (9/32-1/21سانتی متر)، تعداد لارو (50/69-83/3 عدد)، دوره رشد (138-108روز)، درصد خوشه های سفید شده (72/11-11/1 درصد) و عملکرد دانه (2/8-7/3 تن در هکتار) در ارتباط با آفت مذکور از خود نشان دادند. نتایج نشان داد که درصد آلودگی خوشه های سفیدشده به طور معنی‌داری با ارتفاع گیاه، قطر ساقه و طول خوشه رابطه دارد.همچنین کاهش عملکرد دانه با افزایش قطر ساقه، افزایش آلودگی و سفید شده خوشه ها ارتباط معنی‌داری وجود داشت. تجزیه خوشه ای بر اساس ویژگی های مورفولوژیکی مورد مطالعه نشان داد که تمام ژنوتیپ ها به سه گروه تقسیم شدند. به طوری که، ژنوتیپ‌های 8، 26 و 29 به ترتیب در کلاس هایA، B و C قرار گرفتند. در میان تمام ژنوتیپ ها، لاین گروه سوم (کلاس C) می تواند به عنوان ژنوتیپ‌هایی برای برنامه‌های اصلاحی برای دستیابی به ارقام برنج جدید متحمل به کرم ساقه‌خوار نواری استفاده شوند. پرونده مقاله

یکی از مخرب-ترین آفات پروانه ا ی برنج، کرم ساقه خوار نواری برنج (Chilo suppressalis) (Lepidoptera: Pyralidae) است. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر نسبی فرمولاسیون سازگار با محیط زیست قارچ بیمارگر بووریا باسیانا Beauveria bassianبا تراکم 108 کنیدیوم در میلی لیتر، گرانول دیازینون 15 کیلوگرم در هکتار و گرانول فیپرونیل 20 کیلوگرم در هکتار، برای مدیریت پایدار آفت ساقه خوار انجام شد. قارچBeauveria bassiana یکی از دشمنان طبیعی کرم ساقه خوار نواری در مزارع برنج است. در طی آزمایش، درصد مرگ و میر، آلودگی جوانه ها ی مرکزی مرده و خوشه ها ی سفید شده در مراحل رویشی و زایشی پس از اعمال سمپاشی در فواصل زمان ها ی مختلف، 2 روز، 7 روز ، 14 روز و 21 روز اندازه گیری شدند. تمام تیمارها به طور معنی داری با توجه به شیوه عمل آنها باعث کاهش جمعیت لارو ها ی ساقه خوار نواری برنج در مقایسه با شاهد شد. بدین منظور نتیجه گیری شد که حداکثر مرگ و میر آفت ساقه خوار با استفاده از بکارگیری توام قارچ بووریا باسیانا و حشره کش دیازینون گرانول پس از 21 روز به ترتیب (29/59 ٪) و (56/73 ٪) در نسل ها ی اول و دوم آفت بدست آمد. در این مطالعه، پایین ترین میزان آلودگی جوانه مرکزی مرده و خوشه های سفیده 57/0 و 1 ٪ به ترتیب در تیمارها ی قارچ بووریا باسیانا و حشره کش دیازینون گرانول بعد از روز 21 بود. در این تحقیق، بیشترین آلودگی جوانه ها ی مرکزی مرده و خوشه ها ی سفید شده ، ایجاد شده در تیمار شاهد با 10 و 67/11 درصد مشاهده شد. بنابراین، یافته ها ی فوق نشان داد که ترکیب قارچ بووریا و حشره کش دیازینون می توانند به طور موفقیت آمیزی در برنامه مدیریت تلفیقی آفت ساقه خوار نواری برنج استفاده شود. پرونده مقاله