هدف:. رابطه بین استرس و آسیب ورزشی و همچنین تأثیر عوامل رونشناختی بر رخداد آسیب در مطالعات زیادی بررسی شده است. برخی عناصر روان‎شناختی اثر مستقیم یا غیر مستقیم خود بر بروز آسیب ورزشی را از طریق پاسخ استرس نشان داده اند. بر اساس شواهد پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مهارت‎های روان‎شناختی مقابله‎ای بر رابطه استرس و آسیب ورزشی انجام گردید.روش‎شناسی: در این پژوهش توصیفی همبستگی، 341 ورزشکار زن و مرد آسیب دیده در رشته‎های گوناگون ورزشی و با میانگین سنی حدود 26 سال شرکت نمودند. همه افراد نمونه حداقل یک روز به علت آسیب‎ فعالیت ورزشی نداشتند. پرسش‎نامه‎‎ "بررسی حوادث زندگی ورزشکاران دانشگاهی" برای اندازه‎گیری استرس، و "سیاهه مهارت‎‎های مقابله ورزشی_ 28" برای ارزیابی روش‎‎های مقابله به‎کار برده شدند. آسیب ورزشی نیز توسط پرسش‎نامه طراحی شده ارزیابی گردید.. تأثیر روش‎های مقابله بر رابطه استرس/ آسیب ورزشی توسط مدل‎سازی رگرسیون لجستیک بررسی گردید. یافته‎ها: منابع مقابله کل و دو زیرمقیاس "مقابله با مشکلات" و "مربی‎پذیری" تأثیر معنی‎داری بر رابطه استرس و آسیب ورزشی نشان ندادند، اما پنج زیرمقیاس"اوج تحمل فشار"، "تعیین هدف/ آمادگی ذهنی"، "تمرکز"، "رهایی از نگرانی"، و "اطمینان و انگیزه موفقیت" اثر تعدیل کنندگی معنی‎داری بر این رابطه داشتند. نتیجه‎گیری: به نظر می‎رسد که استفاده از روش‎‎های مداخلاتی مناسب به منظور ارتقای استراتژی‎های مقابله‎ای منجر به مدیریت بهتر استرس و کاهش بروز آسیب‎‎های ورزشی و شدت آنها می‎گردد. نتایج کاربردی حاصل از مطالعات رون‎شناختی در حوزه آسیب‎های ورزشی نقش مؤثری در کاهش عوارض فردی و اجتماعی آسیب ورزشی خواهد داشت. پرونده مقاله