زمینه وهدف: رتینوئیک اسیدها به عنوان تنظیم کننده های مهم رشد و تمایز سلولی شناخته شده و برای فرآیند طبیعی تولید مثلی در جنس نر و ماده ضروری می باشند. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثرات رتینوئیک اسید برروی بافت تخمدان و اوویداکت موش های ماده بالغ BALB/c انجام شد. روش کار: در این مطالعه پس از مشخص شدن دوز مناسب رتینوئیک اسید، تزریق طی۳۰ روز به صورت درون صفاقی(IP) بر روی ۷۵ موش ماده بالغ BALB/c با انتخاب دوزهای۱۵(گروه اول)، 25(گروه دوم) و kg.b.w / mg۳۵(گروه سوم)، گروه کنترل(عدم تزریق) و شم(تزریق آب مقطر) صورت گرفت. برای مقایسه گروه ها از آنالیز ANOVA و سپس آزموندانکن استفاده و سطح معنی داری(۰۵/۰P<) و(۰۰۱/۰P<) در نظرگرفته شد. یافته ها: در طی بررسی های ماکروسکوپی در هر سه دوز تزریقی کاهش معنی دار(001/0P<) وزن و در بررسی های میکروسکوپی کاهش معنی دار قطر کوچک و بزرگ تخمدان، تعداد فولیکول های گراف و جسم زرد(001/0P<)، (05/0 P<) مشاهده شد. درحالی که افزایش معنی داری فولیکول های تخریبی و زوناپلوسیدا چین خورده(05/0P<)، (001/0 P<) و کاهش قطر اوویداکت نسبت به گروه کنترل نیز مشاهده گردید، که البته این کاهش معنی دار نبود. نتیجه‌گیری:به طورکلی می توان این طور نتیجه گرفت که رتینوئیک اسید اثر تخریبی بر روی بافت تخمدان و اوویداکت موش سوری ماده داشته است. پرونده مقاله