این پژوهش با هدف تعیین ویژگی های روانسنجی نسخه فارسی مقیاس حالت شرم و احساس گناه در دانشجویان انجام گرفت. روش این پژوهش توصیفی، از نوع روان‌سنجی و از طرح‌های همبستگی و روش نمونه‌گیری در دسترس بود. جامعۀ پژوهش شامل کلیۀ دانشجویان دانشگاه‌های دولتی و آزاد استان تهران و البرز که در سال تحصیلی 1399- 1398 مشغول به تحصیل بودند، به طور اولیه 998 نفر و با لحاظ کردن پرسشنامه‌های معتبر 976 نفر، علاوه بر مقیاس حالت شرم و احساس گناه (Marschall, Sanftner & Tangney, 1994) به پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا (Meyer, Miller, Metzger & Borkovec, 1990) و مقیاس چندوجهی حمایت اجتماعی ادراک‌شده (Zimet, Dahlem, Zimet & Farley, 1988) پاسخ دادند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که نسخۀ 10 گویه‌ای مقیاس حالت شرم و احساس گناه در فرهنگ ایرانی ساختار دو عاملی دارد. همسانی درونی مقیاس بالا و میزان آلفای کرونباخ برابر با 91/0 بود. همبستگی معنادار مثبت بین نمرات این مقیاس با نمرات پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا (33/0) بیانگر روایی همگرای مطلوب ، و همبستگی معنادار منفی با نمرات مقیاس چندوجهی حمایت اجتماعی ادراک‌شده (30/0-) نشان دهنده روایی واگرای مطلوب بود (001/0p <). بر اساس یافته‌ها می‌توان گفت که نسخۀ فارسی مقیاس حالت شرم و احساس گناه به عنوان ابزار منطبق با نسخۀ اصلی می‌تواند به متخصصان در زمینه ارزیابی حالت شرم و احساس گناه کمک فراوانی نماید. پرونده مقاله