خانواده یکی از مهم ترین ارکان اساسی جامعه است که با ازدواج شکل می گیرد. در طول زمان، عوامل متعددی روال طبیعی و فطری ازدواج را متحول ساخته و تا حدودی آن را از حالت شرعی و عرفی خارج نموده است. ازدواج سفید یکی از مفاهیمی است که از سبک زندگی غربی، وارد فرهنگ ایران شده است. پیوندی که به مدت نامعلوم بین دو نفر برقرار است و فاقد مشروعیت اجتماعی و حقوقی در جامعه ما می‌باشد. هم‌خانگی به طور کلی به عنوان زندگی مشترک در یک رابطه صمیمی بدون ازدواج تعریف می‌شود. علیرغم اینکه وضعیت تاهل نشان دهنده نهایی تعهد رابطه است، فرصت ازدواج همیشه برای همه فراهم نبوده است. برای بسیاری از افراد، هم‌خانگی تنها راه برای نشان دادن چنین تعهدی است و برای برخی دیگر در اولویت قرار دارد. در پژوهش حاضر، که به روش تحلیلی-توصیفی انجام شده است و به لحاظ نوع داده‌های مورد استفاده تحقیق مروری می‌باشد، راه‌های مقابله با ازدواج سفید مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که در کشور ما مسائلی که برسر راه ازدواج است، افراد را به سمت ازدواج سفید سوق می‌دهد. در کشورهای دیگر تغییرات فرهنگی و ارزشی باعث رواج این سبک از زندگی شده، ولی در کشور ما مسائلی مانند وضعیت اقتصادی، آداب و رسوم دست و پا گیر، تشریفات پرهزینه و ... باعث گرایش افراد به سمت ازدواج سفید می‌شود. بنابراین با توجه به شیوع این پدیده در میان افراد جامعه، نقش حاکمیت، رسانه ملی و خانواده به عنوان تاثیرگذارترین عوامل، بسیار حائز اهمیت است و نیازمند تدابیر آموزشی مفید و مؤثر می‌باشد. پرونده مقاله

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش پایبندی مادر به تعالیم دینی بر سلامت معنوی فرزندان با نگاهی به فرهنگ ایرانی بود. جامعه پژوهش شامل تمامی متون تعالیم دینی می‌باشد. نمونه پژوهش تعالیم دینی مادر در مورد سلامت معنوی فرزندان بود. طرح پژوهش توصیفی-تحلیلی است. برای گردآوری اطلاعات ، متون و منابع مرتبط با موضوع، از روش کتابخانه‌ای استفاده شد. سپس به تحلیل اطلاعات و داده‌ها پرداخته شد. یافته‌های پژوهش نشان داد: مادران برای تربیت دینی و سلامت معنوی فرزندان خود، باید به تعالیم دینی پایبندی داشته باشند. هم¬چنین خانواده در فرهنگ ایرانی، پایه و ستون اصلی جامعه است و برای جامعه ایرانی واحدی بسیار ارزشمند محسوب می‌شود. در خانواده‌های با نگرش مذهبی، نگرش فرزندان بر پایه اعتقادات مذهبی شکل گرفته و این اعتقادات سبب شکل‌گیری شخصیت دینی در فرزندان شده و به بروز رفتارهای مثبت از سوی آن‌ها می‌شود. پایبندی مادر به تعالیم دینی شامل آداب شیر دادن به نوزاد، نماز خواندن و روزه گرفتن، تشویق مادر، اخلاق و تقوا، دعا و توکل، عفت و حیا وخودسازی می‌باشد. این تعالیم دینی به طور مستقیم و غیرمستقیم از دوران کودکی بر سلامت معنوی فرزندان اثر می‌گذارد و باعث شکل‌گیری شخصیت معنوی آن‌ها می‌شود. پرونده مقاله