زمینه و هدف: این پژوهش با هدف بررسی و مقایسه تنظیم شناختی هیجان، حساسیت اضطرابی و شیوه والدگری در دو گروه مادران نوجوانان با نشانه‌های اضطرابی و عادی صورت گرفت. روش: نمونه­گیری در دو مرحله انجام شد. در مرحله نخست، نمونه که به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند شامل 363 نفر از دانش‌آموزان بود که در مقطع هفتم، هشتم و نهم  مدارس 4 ناحیه شیراز در سال 97-98 مشغول به تحصیل بودند. برای این منظور مقیاس نشانگان اضطراب، پرسش‌نامه اضطراب بک و پرسش‌نامه  داس 21 سؤالی مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به نمرات به دست آمده 100 نفر از نمونه انتخاب و به دو گروه تقسیم شدند (50 نفر مادران نوجوانان با نشانگان اضطرابی و 50 نفر مادران عادی). مادران پرسش‌نامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج (2006)، پرسش‌نامه حساسیت اضطرابی 1998) و پرسش‌نامه سبک­های فرزندپروی دیانا بامریند) 1973) را تکمیل کردند. به ‌منظور تجزیه تحلیل داده‌ها، از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان دادند که به ‌طور کلی بین میانگین مادران نوجوان با نشانه های اضطرابی و میانگین مادران نوجوانان عادی تفاوت معناداری وجود دارد؛ به این صورت که از نظر تنظیم شناختی هیجان، تفاوت معناداری در راهبردهای سازش یافته و راهبردهای غیرسازش یافته در دو گروه وجود دارد. به این صورت که میانگین راهبردهای سازش یافته در مادران عادی بالاتر از اضطرابی بود و میانگین راهبردهای سازش نایافته در مادران گروه اضطرابی بالاتر بود. در متغیر حساسیت اضطرابی در کلیه زیر مقیاس­ها بین دوگروه تفاوت معنادار بود، به این صورت که میانگین تمام زیرمقیاس های حساسیت اضطرابی در گروه اضطرابی بالاتر از گروه عادی بود.  هم‌چنین، در سبک های والدگری تفاوت معنادار دو گروه در شیوه والدگری سهل گیر و مستبد بدست آمد. به این صورت که گروه اضطرابی در هر دو زیرمقیاس میانگین بالاتری از گروه عادی داشت. نتیجه‌گیری:  نتایج پژوهش نشان داد که شیوه های فرزند پروری والدین، راهبردهای شناختی که برای تنظیم هیجانات‌شان به کار می‌برند و هم‌چنین، نوع واکنش شان به حساسیت نسبت به اضطراب از عوامل تاثیرگذار بر سلامت نوجوانان است.  پرونده مقاله