این پژوهش با هدف بررسی رفتار آسیب به خود متاثر از وضعیت ذهنی سازی (نظریه ذهن) و روابط خانوادگی در نوجوانان دختر شهر ایوان صورت گرفت. مطالعه با روش کیفی و شیوه گراندد تئوری (نظریه مبنایی) با کمک مصاحبه نیمه ساختار یافته به روش اشباع نظری از 9 نفر نوجوان14 تا 18 ساله دبیرستانی دارای رفتار آسیب به خود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند، انجام شد. بر حسب یافته ها مجموعه ای از عوامل مثل احساسات آسیب پذیر، ذهنیت خودکار، فشار، استرس و تحریک پذیری، ضعف در مدیریت هیجان، تمایل به تسکین و آرامش، قصدمندی، انعطاف پذیری کم و نشانه های افسردگی در بروز خودآسیب رسانی نقش داشته اند. نیز عواملی چون کمبود صمیمیت، استقلال، امنیت، اعتماد، همدلی، حمایت و درک بین والدین و فرزند زمینه ساز خودآسیب رسانی بوده اند که هر دوی این عوامل جزو مولفه های ذهنی سازی می باشد. مهم ترین پیامدهای آن الگو شدن برای همسالان، افت تحصیلی، بروز مشکلات روحی و جسمی، زمینه فرار از خانه و زمینه اقدام به خودکشی می باشد. پرونده مقاله