پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج‌درمانی گروهی هیجان‌مدار بر دلبستگی و شادمانی زناشویی انجام شده است. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح تحقیق پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری پژوهش را زوجین با مشکلات زناشویی مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره همدان تشکیل می‌دادند. نمونة مورد مطالعه شامل 20 زوج (40 نفر) داوطلب بود که به‌صورت تصادفی در دو گروه 20 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه دلبستگی زوجی (Bartholomew, 2003) و مقیاس شادمانی زناشویی (Nathan. Azrin, Barry,Nester, and Jones, 1973) بودند. برای گروه آزمایش 10 جلسه (2 ساعته) مشاوره گروهی با رویکرد هیجان‌مدار برگزار شد و پس از آن هر دو گروه مجدداً ارزیابی شدند. داده‌ها با استفاده از روش آنالیز واریانس اندازه‌های مکرر از نوع طرح‌های آمیخته دوطرفه (SPANOVA) تحلیل گردید. یافته‌ها نشان داد که مشاوره گروهی هیجان‌محور به‌صورت معناداری باعث افزایش کیفیت دلبستگی زوجین و افزایش شادمانی زناشویی شده است (P<0/05)؛ بنابراین می‌توان گفت که زوج‌درمانی هیجان‌مدار بر دلبستگی زوجین و شادمانی زناشویی مؤثر است. پرونده مقاله