هدف پژوهش، پیش‌بینی اختلالات عاطفی-رفتاری دانش‌آموزانپسر 8-12 سال بر اساس مهارت‌های اجتماعی و اضطراب مادران بود. روش پژوهش، از لحاظ هدف کاربردی و روش به‌صورت همبستگی، اکتشافی و از نوع هدایت شده و متوالی بود. جامعة آماری کلیه دانش‌آموزان پسر 8 تا 12 ساله به همراه مادران آنان در منطقه 6 شهر تهران که تعداد دانش‌آموزان بالغ بر هزار 2345 نفر بود. حجم نمونه 400 نفر در نظر گرفته شد. روش نمونه‌گیری به‌صورت تصادفی چندمرحله‌ای انجام شد. برای جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه‌های اختلالات رفتاری- عاطفی (وودورث،1920)، نظام دسته‌بندی مهارت اجتماعی (گرشام و الیوت، 1990) و پرسشنامه چندبعدی اضطراب (مارچ و همکاران،1997) مورد استفاده قرار گرفت و بر روی نمونه مورد نظر اجرا شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها و برای آزمون سؤال‌های پژوهش از آمار استنباطی (روش تحلیل مدل معادلات ساختاری) استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که اثر متغیر مهارت اجتماعی بر اضطراب، خودپنداره و اختلالات عاطفی-رفتاری و نیز اثر متغیر اضطراب بر متغیرهای خودپنداره و اختلالات عاطفی-رفتاری و همچنین اثر خودپنداره بر اختلالات عاطفی-رفتاری و اثر تعاملات هر یک از متغیرها بر یکدیگر در سطح (01/0>p) معنی‌دار شده است. پرونده مقاله