هدف از انجام این پژوهش تعیین تأثیر روان‌درمانی مبتنی بر تحلیل عملکرد (FAP) بر کیفیت زندگی و عزت‌نفس زنان روسپی بود. در این مطالعه از روش پژوهشی مورد منفرد A-B استفاده شد. پس از سه جلسه خط پایه، مداخله آغاز و ۱۶ جلسه ۴۵ دقیقه‌ای روان‌درمانی مبتنی بر تحلیل عملکرد دو بار در هفته برای شرکت‌کنندگان اجرا شد. دو هفته پس از مداخله، آزمودنی‌ها در دو جلسه به فاصله ۱۵ روز تحت آزمون پیگیری قرار گرفتند. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان روسپی شهر اصفهان در سال ۹۵ -۱۳۹۴ تشکیل می‌دهند که از میان آنها دو نفر شامل یک زن ۲۷ ساله مطلقه و یک زن ۲۷ ساله متأهل به‌عنوان نمونه با روش هدفمند انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه کیفیت زندگی ۳۶SF- (ویر و شربون، ۱۹۹۲) و پرسشنامه عزت‌نفس کوپر اسمیت (کوپر اسمیت، ۱۹۶۷) استفاده شد. یافته‌های این پژوهش بر اساس تحلیل دیداری و شاخص‌های آمار توصیفی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت و نتایج بر اساس بررسی میانه، میانگین، روند و PND نشان داد که مداخله مورد نظر بر افزایش کیفیت زندگی هر دو آزمودنی و افزایش عزت‌نفس آزمودنی دوم مؤثر بوده است. با توجه به پایین بودن کیفیت زندگی و عزت‌نفس زنان روسپی می‌توان از روان‌درمانی مبتنی بر تحلیل عملکرد به‌منظور افزایش کیفیت زندگی و عزت‌نفس این افراد بهره گرفت. پرونده مقاله