این پژوهش با هدف پیش‌بینی سبک‌های عشق از طریق هم‌وابستگی در زنان به اجرا در آمد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. گروه نمونه 450 زن ساکن شهر اصفهان بودند که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به مقیاس سنجش هم‌وابستگی (هاگزـ هامر و همکاران، 1998) و پرسشنامۀ سبک‌های عشق (هندریک و هندریک، 1986) پاسخ دادند. داده‌های حاصل از پرسشنامه‌های پژوهش از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل گردید. نتایج نشان داد که بعضی از سبک‌های عشق را می‌توان از طریق مؤلفه‌های هم‌وابستگی پیش‌بینی کرد، به این صورت که بجز سبک عشق منطقی و ایثارگرانه، چهار سبک عشق دیگر یعنی سبک عشق پرشورشهوانی، نمایشی، دوستانه و وابستۀ وسواسی از طریق مؤلفه‌های هم‌وابستگی قابل پیش‌بینی است (01/0>P ).با توجه به نتایج به‌دست آمده، می‌توان گفت که هم‌وابستگی متغیر مهمی در پیش‌بینی جنبه‌های اساسی زندگی از جمله روابط بین‌فردی به شمار می‌آید. پرونده مقاله