فهرست مقالات محسن کچویی


  • مقاله

    1 - رابطۀ ویژگی‌های شخصیتی و سبک‌های دفاعی با نشانه‌های اختلال خوردن در دانشجویان
    دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی , شماره 5 , سال 13 , زمستان 1391
      این پژوهش با هدف تعیین رابطۀ بین ویژگی‌های شخصیتی و سبک‌های دفاعی با نشانه‌های اختلال خوردن اجرا شد. روش پ‍ژوهش همبستگی و جامعۀ آماری دانشجویان دانشگاه تهران بودند که از بین آنها 350 نفر به‌صورت تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامۀ پنج عامل بزرگ شخص چکیده کامل
      این پژوهش با هدف تعیین رابطۀ بین ویژگی‌های شخصیتی و سبک‌های دفاعی با نشانه‌های اختلال خوردن اجرا شد. روش پ‍ژوهش همبستگی و جامعۀ آماری دانشجویان دانشگاه تهران بودند که از بین آنها 350 نفر به‌صورت تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامۀ پنج عامل بزرگ شخصیت (کاستا و مک‌کری، 1992)، پرسشنامۀ سبک‌های دفاعی (اندروز و همکاران، 1993) و پرسشنامۀ نشانه‌های اختلال خوردن ( گارنر و همکاران، 1982 ) بود. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین نشانه‌های اختلال خوردن با سبک دفاعی ناپخته (01/0 P P )، با وظیفه‌شناسی (01/0 > P )، با توافق‌پذیری (05/0 > P ) و با روان‌رنجورخویی رابطۀ معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد ویژگی شخصیتی وظیفه‌شناسی و سبک دفاعی ناپخته (01/0 > P ) و سازوکارهای دفاعی دو نیمه‌سازی، نوع‌دوستی کاذب، جابه‌جایی، دلیل‌تراشی و برون‌ریزی (05/0 > P ) قادر به پیش‌بینی نشانه‌های اختلال خوردن هستند. پرونده مقاله

  • مقاله

    2 - بررسی پایایی و روایی مقیاس قدرت غذا
    دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی , شماره 4 , سال 16 , پاییز 1394
    این پژوهش با هدف بررسی پایایی و روایی مقیاس قدرت غذا (لو، بوترین، دی‌دی، آنانزیاتو، توماس و همکاران، 2009) در بین دانشجویان ایرانی انجام شد. 701 دانشجو، مقیاس قدرت غذا، خرده‌مقیاس خوردن بیرونی از پرسشنامۀ رفتار خوردن داچ (فن‌اشتراین، فریجترز، برگرز و دفارس، 1986) و مقیا چکیده کامل
    این پژوهش با هدف بررسی پایایی و روایی مقیاس قدرت غذا (لو، بوترین، دی‌دی، آنانزیاتو، توماس و همکاران، 2009) در بین دانشجویان ایرانی انجام شد. 701 دانشجو، مقیاس قدرت غذا، خرده‌مقیاس خوردن بیرونی از پرسشنامۀ رفتار خوردن داچ (فن‌اشتراین، فریجترز، برگرز و دفارس، 1986) و مقیاس مهار (هرمن و پولیوی، 1980) را تکمیل کردند. برای محاسبۀ روایی سازه مقیاس از تحلیل عاملی تأییدی بهره گرفته شد. همچنین برای محاسبۀ روایی همگرا و واگرا، به ترتیب از آزمون همبستگی پیرسون بین مقیاس قدرت غذا با خرده‌مقیاس خوردن بیرونی و مقیاس مهار استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد مدل کنونی مقیاس قدرت غذا با سه خرده‌مقیاس و یک نمرۀ کلی با داده‌ها برازش مناسبی دارد. میزان آلفای کرونباخ برای مقیاس قدرت غذا 88/0 و میزان ضریب بازآزمایی چهارماهه 65/0 به‌دست آمد. همچنین همبستگی‌های به‌دست آمده میان این مقیاس و خرده‌مقیاس خوردن بیرونی (67/0=r؛ 01/0>P) و مقیاس مهار (24/0=r؛ 01/0>P) نشان از روایی همگرا و واگرای مناسب آن دارد. مقیاس قدرت غذا، مقیاسی مختصر و مفید است که برای ارزیابی تاثیر روان‌شناختی محیط‌های امروزی که سرشار از غذا هستند، ساخته شده است. می‌توان از این مقیاس برای مطالعۀ رفتار خوردن و تفاوت بین گرسنگی ناشی از تعادل حیاتی و گرسنگی لذت‌جویانه استفاده کرد. پرونده مقاله