هدف: پژوهش حاضر با موضوع اثر توانایی مدیریت بر ارتباط بین دانش مالی مدیرعامل و ریسک غیرسیستماتیک در بازار سرمایه ایران صورت پذیرفته است.

 روش‌شناسی پژوهش: روش پژوهش از جنبه اجرا توصیفی پیمایشی از نوع پس‌رویدادی و از جنبه هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی شرکت‌های بورس اوراق بهادار تهران در طی سال‌های بین 1392 تا 1400 می‌باشد. تعداد 114 شرکت به‌عنوان نمونه از طریق روش حذف سیستماتیک، جهت بررسی و آزمون فرضیه‌ها انتخاب شد. جهت اجرای این پژوهش منبع اطلاعاتی به دو گروه تقسیم می‌شوند: گروه اول مربوط به ادبیات و پیشینه پژوهش آن می‌شود که از کتابخانه‌ها، مجله‌های داخلی و خارجی و پایگاه‌های اطلاعاتی، مقاله‌ها و پایان‌نامه‌ها استفاده می‌شود؛ گروه دوم منبع مربوط به گردآوری داده‌ها است که به سایت و سامانه جامع اطلاعاتی سازمان بورس و اوراق بهادار تهران و نرم‌افزار اطلاعات مالی ره‌آورد نوین تهیه و جمع‌آوری می‌شود. برای انجام تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار ایویوز استفاده می‌شود.

 یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد دانش مالی مدیرعامل بر ریسک غیرسیستماتیک تأثیر منفی و معناداری دارد؛ اما دانش مالی مدیرعامل بر ریسک غیرسیستماتیک، با درنظرگرفتن اثر تعدیل‌کننده توانایی مدیریت تأثیر ندارد.

 اصالت / ارزش‌افزوده علمی: پذیرش این اصل که سهامداران یا همان مالکان واقعی شرکت‌ها به دنبال کسب درآمد و افزایش سرمایه خویش هستند، مدیران واحدهای تجاری را وا می‌دارد تا برنامه‌ای را طراحی نمایند که از ریسک اجتناب ورزند تا بازدهی موردنظر سرمایه‌گذاران حاصل شود. از جمله ریسک‌های پیش رو می‌تواند تغییرات در سیستم شرکت‌ها و روند کارکرد آن‌ها باشد که با استفاده از ویژگی توانایی مدیران به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های فردی هر شخص و از سوی دیگر دانش مالی مدیرعامل توأم با یکدیگر می‌تواند منجر به اخذ تصمیمات و رفتار صحیح ایشان در سازمان و کنترل سازنده ریسک غیرسیستماتیک باشد که در نهایت بازدهی بالا و مورد قبول سهامداران را در پی خواهد داشت.