مقررات حسابداری مبتنی بر این فرض استوار است که صاحبکاران به درخواست‌ حسابرسان برای جمع‌آوری شواهد حسابرسی پاسخ داده و همکاری می‌کنند. معمولاً کارکنان حسابرسی نسبت به صاحبکار و کارکنان آن که در طول فرآیند جمع‌آوری شواهد حسابرسی با آن‌ها در تعامل هستند، ساعت‌های طولانی تحت محدودیت‌های زمانی و بودجه‌ای کار می‌کنند و معمولاً برای تمرکز بر منافع تجاری شرکت به‌جای تعهدات حرفه‌ای، فرهنگ‌سازی شده‌اند. بنابراین، کارکنان حسابرسی مستعد به‌خطر افتادن استقلال عملیاتی هستند و گروه مهمی برای مطالعه در بررسی رابطه حسابرس و صاحبکار به‌شمار می‌روند. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر تدوین الگوی بهینه تعاملات کارکنان حسابرس با صاحبکار در جمع‎آوری شواهد است. در این پژوهش برای شناسایی عوامل از مصاحبه نیمه‌ساختاریافته با خبرگان و در نهایت از ابزار پرسشنامه برای اعتبارسنجی و رتبه‌بندی این عوامل استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که 1. آشنایی حسابرسان با نرم‌افزارهای مورد استفاده در تهیه گزارش‌های مالی؛ 2. کاهش اضطراب کارکنان حسابرس؛ 3. سوابق کارکنان حسابرس؛ 4. توضیح واضح مسائل برای پرسنل صاحبکار از طرف کارکنان تیم حسابرسی؛ 5. ارائه مدارک و مستندات به موقع از طرف صاحبکار به حسابرس به ترتیب از اولویت بیشتری به عنوان عوامل موثر بر بهبود تعامل کارکنان حسابرسی با صاحبکاران برخوردارند. رابطه کارکنان حسابرس و صاحبکار به دلیل تعداد ذینفعان و افراد درگیر بسیار پیچیده است. با این حال، از آنجاکه این پیچیدگی در هسته فرآیند حسابرسی نهفته است، بررسی‌های بیشتری در مورد تعامل حسابرس و صاحبکار مورد نیاز است. یافته‌های این پژوهش می‌تواند به رفع پیچیدگی‌های تعامل بین کارکنان حسابرس و صاحبکار کمک کند. پرونده مقاله