یک شبکه سلولی تمام دوبلکس (FD) فراسو را در نظر می گیریم، که در آن ارسال های فراسو و فروسو به طور همزمان در یک باند فرکانسی با استفاده از تکنیک دسترسی چندگانه غیر متعامد (NOMA) انجام می شود. با استفاده از شکل‌دهی پرتو اجبار به صفر (ZF) در ایستگاه پایه چند آنتنی FD، خودتداخلی حذف می شود و نرخ مجموع لحظه‌ای سیستم بیشینه می‌شود. به طور خاص، ما دو طرح شکل‌دهی پرتو مبتنی بر ZF را در ایستگاه پایه پیشنهاد می‌کنیم: طرح دریافت ZF (RZF) و انتقال ZF (TZF)، که به ترتیب از آنتن‌های دریافت و ارسال در BS برای لغو خودتداخلی در BS استفاده می‌کنند. بیان فرم بسته برای احتمال قطعی کاربران دور و نزدیک NOMA به عنوان تابعی از پارامترهای مختلف سیستم استخراج می‌شود. در نهایت دقت نتایج را با استفاده از نتایج شبیه سازی گسترده بررسی می کنیم. نتایج عددی ما نشان می دهد که برای هر دو طرح TZF و RZF، افزایش تعداد آنتن های ارسال و دریافت برای بهبود عملکرد قطع DL نزدیک کاربر مفید است، در حالی که افزایش تعداد آنتن های ارسال و دریافت به طور قابل توجهی عملکرد قطع کاربر دور را با طرح RZF را بهبود می بخشد. پرونده مقاله