چکیده کاریکلماتور یکی از جریان‌های نو ظهور ادبیات معاصر است که از زیر مجموعه‌های طنز و مطایبه به شمار می‌رود. پیروان این جریان برای ایجاد فضاهای طنزآمیز، از بازی‌های زبانی به عنوان شگردی ویژه بهره می‌برند. این شگرد ،در سایه‌ی آرایه‌های بیانی و بدیعی شکل می‌گیرد. نویسندگان کاریکلماتور، با بهره‌گیری از تصاویر و ایماژهای شاعرانه ، موقعیت‌های طنز می‌آفرینند. این پژوهش ، بر آن است تا ارتباط‌ بازی‌های زبانی را با تصاویر و فضاهای کاریکلماتوری ، بررسی کند و تأثیر آن‌ها را در ایجاد مفاهیم طنزآمیز ، به شکل آماری تحلیل کند. نویسندگان با بررسی پنج مجموعه کاریکلماتور دهه‌ ی نود ، شگردهای ایجاد طنز را در مقوله‌های کنایه ، ایهام ، تضاد ، جناس ، تلمیح ، نقیضه‌‌ ی شعر و ضرب‌المثل ، حسن‌تعلیل و تجسّم دانسته‌اند که از بین این عناصر تصویرساز و طنزآفرین ، کنایه و ایهام، بیشترین فراوانی را در مجموعه کاریکلماتورهای دهه ‌ی نود دارند. پرونده مقاله